Sinds ik zelf parfums maak volg ik nieuwe releases nauwelijks. Ik denk dat het ergens inherent is aan “creatief” zijn. Als je steeds maar let op wat anderen doen, raak je zelf uit focus.
Natuurlijk woon ik niet in een grot, dus weet ik dat er praktisch geen parfum zonder iso-e-super te vinden is. Ook mij is opgevallen dat er wel erg veel parfums met (a)oud op de markt worden gebracht dan louter door toeval kan worden verklaard, of met de combi maltol (suikerspinachtig) en patchouli.
Hoewel ik het nog niet heb geroken, ving ik laatst op dat er een nieuw “whisky” akkoord op komst is dat het helemaal gaat maken. Aangezien de meeste whisky met caramel wordt bijgekleurd, gok ik dat het hier om een of andere combinatie van wederom maltol, vanille, cabreuva hout (ruikt naar sherryvat) en iets roomachtigs zal zijn).
Parfumtrend als equivalent van de ‘wortelbroek’
Het fijne van de parfumwereld is dat parfums wellicht komen en gaan, maar trends veranderen heel langzaam. Smaakverschuivingen, anders dan in de mode waar het ene jaar een kleur overal te zien is en het volgende nergens te bekennen, lijken parfumtrends meer op verschijnselen als de “wortelbroek” die nu alweer bijna 10 jaar “in” is terwijl de “trompetbroek” op het moment in remissie lijkt.
Het eeuwig frisse voorjaar
En zo kun je er eigenlijk gif op innemen dat de nieuwe releases voor lente (en zomer) ook dit jaar frissig met groene noten, citrus noten, fruitige noten etc. gevuld zullen zijn – terwijl ik zelf een parfum heb ontwikkeld met viooltjesakkoord, mijn gutfeeling zegt dat deze bloem aan een comeback bezig is. Maar dat terzijde.
De echte trends zijn traag, want risicovol
Waarom veranderen parfumtrends zo traag? Ten eerste omdat nieuwe geurstoffen in eerste instantie in exclusieve licentie worden gegeven aan een bepaald parfummerk. Stel je voor dat een nieuwe kleur (mode dus) alleen door Chanel zou mogen worden gebruikt, tof voor Chanel maar dan duurt het natuurlijk even voordat deze het straatbeeld domineert. Daarnaast zijn de grote merken steeds minder bereid om risico’s te nemen en bestellen ze voor elk nieuw parfum een beetje meer van het zelfde, (same same but different).
Niche baant haar weg
De “vernieuwing” wordt aan de niche merken overgelaten. Deze moeten zich onderscheiden om op te vallen en zijn dus eerder geneigd om van het gebaande pad af te wijken (hoewel ook hier de trend is om steeds meer op safe te spelen). Budget beperkingen staan zulke merken echter niet toe zich een duur patent aan te schaffen. Deze zoeken meestal hun heil in dure natuurlijke ingrediënten zoals echte roos of jasmijn die anderen er van moeten weerhouden het parfum te kopiëren.
De trend is géén trend
Als er dan toch een trend is die de laatste jaren opvalt, is dat er niet meer een grote trend te onderscheiden valt. De markt is meer een samenstelling van subtrendjes geworden. Je ziet bv aan de ene kant moderne, minimalistische parfums, anderzijds juist oldfashioned vintageachtige geuren. Met bloemen, zonder bloemen, licht a la eau de cologne versus rokerige oriental ambers.
Statistici werken zich vast een slag in de rondte om hier chocola van te maken. Mijn inziens mag de conclusie luiden: “het maakt allemaal niet meer zo uit” oftewel “draag lekker waar je zelf zin in hebt” Hoe cool is dat?
Lees hieronder meer artikelen van parfumeur Spyros.
