De grote hergebruiktrend – hij klinkt goed, maar is nog steeds een beetje fictie

02:15 - 01:21
luistertijd 02:15 - leestijd 01:21

In 2019 schreef ik er al over: ‘Bijproducten uit de voedingsindustrie gaan hun weg vinden naar cosmetica. Olijfolie, honing en kokos zien we al maar onder druk van een toenemende bevolkingsgroei op deze planeet kunnen we deze bronnen niet meer zomaar aanboren voor cosmetica omdat ze nodig zijn voor voeding. Denk daarom ook aan afvalstoffen uit koffiebonen en wijnproductie.’

Pulp zit vol gezonde stoffen die weer handig zijn voor je huid

En recent publiceerde een internationaal vakblad uit de industrie er een artikel over: het recyclen van pulp uit voeding wordt steeds belangrijker voor cosmeticaproductie. ‘Upcycled ingredients’ heet dat met een mooi woord. En het komt er op neer dan consumenten simpelweg meer duurzaamheid eisen van hun producten, en dat het ook echt zoveel mogelijk natuurlijk moet zijn.

Trash beauty!

Dus, de industrie gaat steeds meer lekker ’trashen’, want trash is in. We zien het ook al in de mode. Tweedehandskleding verkoopt goed via websites en apps en zelfs kledingketens openen winkels om tweedehandskleding van consumenten weer opnieuw te verkopen.

From cradle to cradle….de recycling economie. En waarom ook niet. Het is goed voor de planet, en slim voor je ziel. Het voelt nu eenmaal beter aan als je iets koopt met een duurzaamheidsverhaal.

Of trashy, pulp stoffen voor cosmetica de producten ook goedkoper maakt, vermoed ik niet. Maar daarover horen we nog weinig. In het verlengde ervan wordt ook de herkomst bepaling steeds belangrijker om te kunnen beoordelen of het van duurzame komaf is.

Het klinkt bijna adellijk;-) Het klinkt ook fantastisch, maar als je weet dat er 3 jaar geleden al over gesproken werd, en het nog steeds niet echt duidelijk is of het ook al op gang gekomen is, zetten we het nog maar even weg als een would-be trend.

Lees ook:

 

Lees ook