Oscar de la Renta Something Blue
Something old, something new,
Something borrowed, something blue,
And a silver sixpence in her shoe.
Dit oude rijmpje gaat over alles wat een bruid bij zich moet hebben op haar trouwdag om verzekerd te zijn van geluk. Something Blue, de titel van het nieuwe damesparfum van Oscar de la Renta is een ode aan de bruidsmodecollectie van het huis. Deze lentegeur kondigt niet alleen een nieuw seizoen aan, maar tevens een nieuwe levensfase voor de draagster.
Naam: Something Blue
Merk: Oscar de la Renta
Voor wie: dames
Jaar van uitgave: 2013
Neus: Ann Gottlieb en Frank Völkl
Oscar de la Renta (geboren in 1932) is een Amerikaanse modeontwerper, afkomstig van en opgegroeid in de Dominicaanse Republiek. Hij werkt achtereenvolgens bij toonaangevende modehuizen, waaronder Balenciaga in Spanje, Lanvin in Frankrijk en Elizabeth Arden in New York. In 1965 start hij zijn eigen modecollectie, in 1977 gevolgd door zijn eerste parfum genaamd Oscar. Inmiddels kent het huis een kleine twintig parfums.
Van buiten
De verpakking van Something Blue springt direct in het oog: een zachte, blauwe kleur met witte vormen. Het ziet er lieflijk, speels en origineel uit. De flacon is ontworpen door Oscar de La Renta zelf. De ronde, vrouwelijke vorm verwijst naar de bruid die in iedere vrouw leeft. Op de fles bevindt zich een afneembare ring, dit symbool behoeft natuurlijk geen uitleg. De blauwe Larimar dop weerspiegelt de passie van Oscar de La Renta voor deze lichtblauwe steen uit zijn geboorteland. De steen moet bovenal liefde en geluk brengen voor de drager van het parfum.
Van binnen
Something Blue opent met mandarijn, neroli, bergamot en lindebloesem, in het hart gevolgd door de Stephanotis, ofwel de bruidsbloem, omdat deze vaak wordt gebruikt in bruidsboeketten. Daarnaast volgen lelietjes van dalen en lychee. De geur sluit af met bourbonvanille, kasjmier en witte muskus. Wat ik vooral ruik, is het volgende: de geur opent sprankelend en groen, een tikje wrang op een heerlijke manier. Ze tilt je op! Ik ruik lente en zuiverheid. Een stralend, schoon boeket van witte bloemen op een behoorlijk klassieke wijze. Na enige tijd gaat Something Blue vooral de richting in van lelietjes van dalen. Ik kan me voorstellen dat de geur Diorissimo uit 1956 een inspiratiebron is geweest. Daar doet Something Blue me nog het meest aan denken, maar dan lichter en meer hedendaags.
Roos concludeert:
Een schone, heldere bloemengeur met nadruk op lelietjes van dalen. Niet alleen voor vrouwen die in het huwelijksbootje gaan stappen, maar voor een ieder die van lichtbloemige lentegeuren houdt.
