Archief: Titaandioxide en zinkoxide

INCI naam: Zinc Oxide

Titaandioxide of titaanwit is een wit pigment, dat licht goed kan weerkaatsen. Het heeft heel hoge brekingsindex (wat wilt zeggen, dat het merendeel van het ingevallen licht weerkaatst). Hierdoor is het van de ene kant helderwit en van andere kant ook beschermend tegen de zonlicht (inclusief UV en infrarood “licht”). Deze twee eigenschappen bepalen het gebruik van titaandioxide o.a. in cosmetica. Daarnaast wordt ook veel gebruikt in witte verf bijvoorbeeld.

Het wordt gebruikt om de cosmetische producten wit en ondoorzichtig te maken, waardoor ze beter ogen. Daarnaast wordt het in de make-up producten gebruikt, waar het een witte basis vormt met een goede dekkingscapaciteit. Het beschermt ook de huid  tegen de schadelijke effecten van UV-“licht”, omdat het UVA en UVB straling weerkaatst.

Zinkoxide is ook een wit pigment, maar het is minder dekkend, dan titaandioxide. Het levert ook een koelere witte tint op in tegenstelling tot titaanwit, dat een warme gloed heeft. Daarnaast kan het de huid ook tegen UV-“licht” beschermen (zowel tegen UVA en UVB straling). Vanuit de geneeskunde is ook bekend dat zinkpreparaten (vooral zinkoxide) huidirritatie verminderen, overtollig vocht absorberen en huid beschermen. Het wordt niet voor niets op grote schaal in babyproducten gebruikt.

Zinkoxide en (in mindere mate) titaniumdioxide worden ook gebruikt als neutrale opvulmiddelen.

Vaak wordt binnen de cosmetica een mengsel van beide oxiden gebruikt.

Het nadeel van gebruik van deze oxiden als bescherming tegen de zonlicht is, dat ze een witte laag vormen op de huid, wat niet altijd wenselijk is. Daarom worden de deeltjes van deze stoffen heel klein gemaakt. De kunst is om de grootte van de deeltjes te vinden waar de werking nog genoeg is, maar het “wittende”effect op de huid niet langer zichtbaar.

Beide oxiden zijn niet toxisch en niet irriterend voor de huid. Omdat ze vaak in vorm van heel kleine deeltjes worden gebruikt, zijn er extra onderzoeken uitgevoerd om te kijken of ze de huid kunnen penetreren of schadelijk kunnen zijn voor de gezondheid.

Tot nu toe is er één onderzoek, die heeft uitgewezen, dat nanodeeltjes van zinkoxide en titanium dioxide in de UV-blockers (of wordt het UV-beschermers?) naast zonlicht reflecteren ook zonlicht kunnen absorberen en daarbij de vrije radicalen vormen. In theorie zou deze vrije radicalen de levende cellen kunnen beschadigen, mits deze nanodeeltjes de huid kunnen penetreren. Tot nu toe zijn hierover in bijna 200 studies geen aanwijzingen gevonden. Daarnaast worden de nanodeeltjes van zink en titaniumdioxide in cosmetische preparaten omhuld met een speciaal laagje, die vrije radicalen vangt. Omdat de mogelijkheid bestaat, dat deze deeltjes de beschadigde huid binnen kunnen dringen, is het wel belangrijk om ze altijd in het beschermend laagje te stoppen, zodat elke risico van de vorming van de vrije radicalen kan worden geëlimineerd.

Lees het cosmetica woordenboek