Archief: Wanneer komen al onze potjes en flesjes uit bioplastics?

BeautyJournaal’s Shop Redactie favorieten

Pascaud Vernix Caseosa dag- en nachtcrème

Pascaud Vernix Caseosa bevat een heel bijzondere stofje dat je kunt vergelijken met het natuurlijke waslaagje op een babyhuid. Ideaal voor de drogere, gevoelige huid. Voelt niet vet aan. Must have in your stash!

BEKIJK

We hebben onze visual designer Joost la Housse er wel eens over aan het woord gelaten: wat is een luxe cosmetica product zonder een navenant luxe verpakking? Het maakt deel uit van de droom die je koopt. Een mooie glazen fles of pot, met daar omheen nog een mooi doosje en dat alles weer verpakt in luxe cellofaan, of, als het echt luxe mooi in een nog mooiere, grotere ‘ omdoos’ , om je kostbare cadeau aan jezelf als een mooi sieraad in een juwelenbox te bewaren.

Volgens het Engelse marktonderzoeksbureau dat duurzaamheidsstrategien in het bedrijfsleven internationaal volgt, Organic Monitor, is de industrie zich er wel van bewust dat het beter zou zijn als er minder verpakking wordt geproduceerd, maar echt vlot gaat het nog niet. Er zou momenteel vooral geïnvesteerd worden in het gebruik van milieuvriendelijke materialen, maar niet in het terugdringen van de hoeveelheid verpakkingsmaterialen. En dat laatste is toch echt beter als je het duurzaam wilt doen.

Je ziet nu meer karton, al dan niet van gerecyclede materialen of plantaardige vezels, bedrukt met milieuvriendelijke inkt, en er komt meer recyclebaar plastic. Ook vaker van flexibel materiaal dat zo’n 70% minder plastic kan bevatten dan harde plastic flessen en potten. Maar het luxe doosje om een product weglaten, lijkt nog altijd een stap te ver. Navulverpakkingen, zoals in het hierboven aangehaalde artikel met Joost la Housse worden ook nauwelijks aangeboden, tenzij het om parfum gaat.

Unilever zou eerder dit jaar besloten hebben om de containers waarin deodorant zitten te versmallen. De inhoud blijft het zelfde maar het materiaal rondom de container is compacter geworden. Dit scheelt ruimte bij vervoer, maar ook geld bij materiaalgebruik. In de wasmiddelen industrie hebben we dit al gezien met de kleinere, hoger geconcentreerde wasvloeistoffen.

Vaker zie je nu ook verpakkingen van hout of bamboe, en de industrie experimenteert ook met plastic van plantaardige afkomst. Procter & Gamble zoekt het nu in hybride polymeren, omdat dat net iets meer mogelijkheden geeft dan echte, bloedserieuze bioplastics. In Amerika kun je Pantene Pro-V Nature Fusion kopen waarvan de verpakking bestaat uit zo’n hybride vorm met deels polymeren die uit suikerriet afkomstig zijn. Dit werkt als volgt: uit het suikerriet wordt ethanol gewonnen om ethyleen te produceren. Dit wordt vervolgens omgezet in LDPE: low-density polyethyleen. En om nog wat te illustreren: in de voedingsindustrie is TetraPak al bezig met de productie zo liet het deze zomer weten.

Zoals al eerder geschetst kleeft aan elk voordeel ook een nadeel. Zo moet je natuurlijk wel voldoende suikerriet hebben voor de wereldhandel binnen deze (en andere) industrieën. Onderzocht wordt daarom ook of er bioplastics uit allerhande plantenresten gewonnen kunnen worden. En de eigenschappen van bioplastic zijn nog niet zo optimaal als van plastic dat gewonnen wordt uit de petrochemie. Er wordt gesproken over de brosheid van verpakkingen, en de slechte weerbaarheid tegen hoge temperaturen. En plastics die gewonnen worden uit zetmeel zijn niet waterbestendig. Tot slot wordt ook de prijs genoemd. De productieprocessen zijn nog niet zo gestructureerd en doordacht als bij petrochemische plasticproductie. Veel bij- en reststoffen kunnen niet herbruikt worden, omdat men nog niet weet wat men ermee moet doen. Bovendien heeft de petrochemie er zeventig jaar de tijd voor gehad om een uitgekiend systeem op te zetten en is de productie van bioplastic pas een aantal jaar goed op dreef.

In 2010 liet Estee Lauder companies nog weten veel te zien in refill verpakkingen. Anno 2013 hebben we er eigenlijk nog niets van teruggezien. Toch blijft het een goed idee, zo vertelde onze visual designer Joost la Housse toen ook al. ‘Maar hang er wel een loyaliteitsprogramma aan, zodat ze terugkomen. Je laat ze mee leven in jouw visie over duurzaamheid, waardoor de kans op nog meer waardering kan groeien. Maar zet er ook een beloning tegenover: bij inlevering van de lege flacon een korting op de nieuwe fles.  Het wordt driedubbel beloond: de winkel dient als verzamelpunt voor de lege flacons, de klant krijgt een korting en de klant komt ook weer bij je in de winkel. En wat te denken van cross selling? Door aankoop van bijvoorbeeld een refill word je weer geattendeerd op een ander product dat ook deze cyclus heeft.’

Moet duurzaam echt groen zijn of mag het ook gewoon recyclebaar zijn?