Hilde Solani Teatro Olfattivo
Een paar maanden geleden bezocht ik de boetiek van Dany Diop in Amsterdam. Wat een bijzondere ontmoeting was dat! Ik maakte daar kennis met de geuren van Hilde Soliani, een Italiaanse neus die op haar veertigste haar carrière als marketing adviseuse aan de wilgen hing om haar creatieve hart te volgen. Haar passie zat, naast theater en haute cuisine, ook bij parfum, haar ultieme droom om de mooiste indrukken van het leven in geuren te vangen en ze te transformeren in vloeibare emoties. Je moet gek zijn om zoiets te doen zou je denken. En terecht, Hilde Soliani is alles behalve een conventionele vrouw die volgens de regels en tradities leeft. En dat is duidelijk terug te vinden in haar geuren. Ze zijn gewaagd, opvallend en hip.
Lievelingsrecept in een flesje
Voor haar creaties in een klein laboratorium in Parma combineert Hilde de beproefde methodes uit de klassieke parfumerie met moderne innovaties en eigen experimenten. Wat dacht je van het extraheren van de geur uit je lievelingsgerecht met behulp van vloeibare stikstof? Veel inspiratie ontleent ze aan de mooie momenten van haar leven die te maken hebben met twee andere passies: theater en haute cuisine. Zoals de lucht van het theaterbuffet gevuld met koffie en tabak. Of het dessertrecept uit het modieuze restaurant in Milaan.
Het Italiaanse temperament van Hilde kan ik niet alleen terug vinden in haar geuren, maar ook aflezen van de namen van haar geuren. Je kent misschien de Italiaanse voorliefde voor overmatig gebruik van de overtreffende trap? Zo wordt elke mooie dame door een Italiaan snel “la donna belissima” oftewel “de mooiste vrouw” genoemd. Maar Hilde gaat verder. Ze voegt niet alleen die “-issimo” aan de namen van haar geuren toe, maar ze maakt het ook hilarisch door de letters te vermenigvuldigen. En zo maakt ze de namen zoals “Saaliiisssiimo” of “Doolciiisssimo”. Het voelt als een schreeuw van geluk op het toppunt van het feest van je leven…
Aan de verpakking en communicatie besteedt Hilde weinig tijd en aandacht. De flesjes en de verpakking zijn vrij simpel, het lijkt net alsof een knutselclubje ze maakte. En er bestaat niet eens een website waarop de geuren worden gepresenteerd. En toch zijn ze vrij populair tussen de nichegeuren liefhebbers. Ik lees veel enthousiaste reacties op de blogs en parfumliefhebbers fora. Om te testen zocht ik twee geuren uit: Bell’Antonio en Ciocorosissimo.
Bell’Antonio
Bell’Antonio of ‘mooie Antonio’ is een geur uit de Teatro Olfattivo (Het Reuk Theater) serie toegewijd aan het theater zoals de naam ook suggereert. Hilde creëerde deze geur ter ere van haar vader Antonio. Na een voorstelling in het theater naam hij altijd een kopje koffie en rookte een sigaret waardoor ze deze geurcombinatie onlosmakelijk met haar vader associeerde.
De geur bestaat ook slechts uit twee hoofdingrediënten: tabak en koffie.
Bell’Antonio neemt mij terug in de tijden toen de stoere cowboy uit de Marlboro reclame het symbool van de mannelijkheid was George Clooney nog ristretto dronk en James Bond hoog in de romantische fantasieën scoorde. Een welgemanierde macho met een sigaret, een glas whisky en een kopje koffie. Ik ruik een droge zoete noot van tabak, de bitterheid van de gebrande koffiebonen en de iets romige, houtige en zoete akkoorden van de oude whisky. Een mooi balans tussen bitter en zoet, gedurfd en aantrekkelijk, lief en gevaarlijk. De geur is sexy en het bezit een soort bizarre aantrekkingskracht voor iets wat gevaarlijk is en misschien zelfs een taboe. Het is meer een mannengeur, al kan het ook goed openen op de huid van een vrouw. De geur is lineair, verandert nauwelijks met de tijd, vrij krachtig en blijft lang op de huid zitten.
CiocoRosissimo
CiocoRosissimo ruikt naar rozen en chocolade zoals de naam het al doet vermoeden. Deze heerlijke gourmand geur is geïnspireerd door de kunst van goed leven en haute cuisine. Roos en chocolade staan daar symbool voor. Het is samengesteld uit drie soorten roos (uit Damascus, Bulgarije en Engeland), vers gras, vanille, chocolade en hout. Het is meer een damesgeur hoewel het ook lekker op de mannenhuid ruikt.
Als ik aan CiocoRosissimo ruik, dan is mijn eerste reactie gewoon “lekker”. Ik kan het bijna proeven als een romige chocoladecrème op een met rozenwater besprenkeld biscuitgebak. Heeft Hilde een roomtaart gebakken met chocolade en rozenjam en het vervolgens in een parfum opgelost? Ondanks mijn associaties voelt deze geur niet mierenzoet of plakkerig. Van de rozen ruik ik een zijdezacht mengsel van de rozenblaadjes. Ik tref er zoete diepe en bijna wijnachtige donkerpaarse rozenblaadjes in. En daarnaast ook de frisse lichtroze bloemblaadjes met de nuancen van groen gras en citrus. En van chocolade ervaar ik ruik ik de korrelige structuur van een chocoladereep en ruik bittere cacaopoeder, romige cacaopoeder en zoete vanille. Deze geur brengt mij in de relaxte onbezorgde stemming zoals ik het van de luie vakantiedagen ken. Het doet me denken aan de decadente luxe uit Marie Antoinette film. Deze geur is ook lineair en verandert niet veel met de tijd. Het blijft lang op de huid.
Maxim concludeert
De reden waarom ik voor deze twee geuren heb gekozen is niet alleen omdat ik ze beide heel lekker vond, maar ook omdat ze een mooie combinatie vormen. Een interessante oplossing voor een stel die kleding en accessoires met elkaar afstemt. Maar ook bijzonder om beide geuren op elkaar te sprayen. Er ontstaat dan een heerlijk samenspel waar de kracht van Bell’Antonio en de zachte stemming van CiocoRosissimo elkaar aanvullen.
