The Pillow Book anno 2014

11:42 - 07:01
luistertijd 11:42 - leestijd 07:01

Eigenlijk behoorlijk pretentieloos stapte ik zondagmiddag op mijn fiets richting het Marriot Hotel in Amsterdam. Daar werd het World Congres of PMU gehouden. Die woorden world congres triggerden me wel, en dat PMU? Lange tijd ben ik er als journalist bij weg gebleven. Teveel horror verhalen gehoord en gezien. Slechte kleuren, slechte technieken, wisselende klanttevredenheid, en bovendien was het bij een bepaald type vrouw in trek, waar ik niet direct affiniteit mee had.

PMU Prachtig

Maar dankzij Facebook en de nijvere arbeid van een aantal PMU specialisten in ons land op social media waarbij ze telkens hun ‘proeve’ lieten zien, raakte ik toch steeds meer geïnteresseerd. Weg van de volkse tatoe wereld, maar echt mooi werk leveren, chic, en met heel uiteenlopende doelstellingen: van het meer karakter geven van gezichten, het teruggeven van de look van wenkbrauwen tot aan prachtige medische tatoeages voor vrouwen na kanker en andere ziekten.

En toen onze eigen Kim haar wenkbrauwen had laten doen en de kijkcijfers op haar artikel een vlucht namen, begreep ik: 1+1=2. Tijd om erin te duiken. PMU leeft! De uitnodiging voor het World Congres, georganiseerd door Nouveau Contour kwam op de spreekwoordelijke right moment.

Krassen met mesjes

Ik had nog net de allerlangste grijze haren uit mijn eigen harige kader verwijderd, een beetje poeder erop gedaan en aan de onderkant wat geëpileerd (tsja, ik kan niet als een bosvrouw ten tonele verschijnen)…maar opvallen deed ik toch wel tussen al dat vrouwelijk schoon, uit inderdaad diverse werelddelen, en voorzien van beeldig gebeeldhouwde wenkbrauwen. Ik voelde me zeer behaard met zoveel echt haar. En wat gonsde het….Wayne is er….Wayne wie?? Gelukkig mag je als journalist altijd de domheid zelve uithangen dus begon ik door te vragen. Van Karin van Mensvoort, de marketeer van Nouveau Contour leerde ik dat Wayne, ofwel Wei Chi, een 43-jarige tovenaar uit het Verre Oosten is. De man die met vlijmscherpe blades vrouwen van de meest sensuele wenkbrauwen voorziet, en mannen van de meest krachtige. Hairstrokes.

Ik had er al eens over gehoord van een mevrouw uit het Gooi, telg uit een beroemde circusfamilie, die het in Indonesië had laten doen en er helemaal weg van was. Ik ook, het was prachtig gedaan. Echte haartjes krassen. Daar moet je wel een tribal tatoespecialist voor zijn. En dat zijn ze natuurlijk in het Verre Oosten.

Borduurkunst

Maar Wayne, die ik voorafgaand aan een van zijn lezingen, even een gang in trok, waarna ik niets vermoedend ook zijn hele gevolg van discipelen achter me aan kreeg (ja, ons hele interview werd gefilmd en er werden onnoemelijk veel foto’s gemaakt…ik denk….vooral van hem;-), wilde niets van tatoëren weten. Wayne noemt het borduren. Embroidery zoals dat zo mooi op z’n Engels heet. En het is echt niet zomaar even een half uurtje met de inkt in de weer, nee, Wayne maakt kunst, zoals hij het noemt. Kunst met de grote K, want Wayne vraagt 30 duizend euro voor een setje op je hoofd. Sterker nog: Wayne pronkt ermee, dat dit zijn prijs is. En oh ja, hij doet er maximal vijf per dag. Nah, meer zou ik ook niet doen.

Wayne heeft het beautyvak niet van huisuit mee gekregen, hij werkte in ‘finance’ als broker in de dealingroom in China en verdiende daar een dikbelegde boterham mee. Maar toen kwam de crisis in 1999 en Wayne zag zich genoodzaakt iets anders te gaan doen. Maar wat? Gefascineerd als hij was door de eeuwenoude borduurkunsten van zijn familie in het oosten van China, kunst en esthetiek, rolde hij toch zomaar een heel andere wereld binnen.

Modisch en artistiek

Hij heeft de markt veranderd voor PMU in China, zo vertelt hij me. Hij heeft het naar een serieus hoger plan gebracht vindt hij, meer modisch en artistiek gemaakt, en nu is zijn work of art alleen voor de elite bereikbaar, althans, als ze door de master zelf beholpen willen worden. Hij vindt zijn vak fascinerend: ‘ Je maakt de mensen mooier, ze worden er echt blij van, en dat maakt mij ook gelukkig.’

‘In Azië, met name in Thailand is dit heel populair. Ik sculptuur er echt mee, ik maak golvende bewegingen in de huid met de mesjes. Ik ben niet bang voor littekens, ik doe alles met de hand, en nooit met machines. Ik zie ook te vaak problemen met naalden. Met de hand kan ik alles voelen en makkelijk bijstellen.’

30 duizend euro voor een setje

Waarom vraag je 30 K voor wenkbrauwen? ‘ Omdat het kunst is. Elk gezicht is uniek, ik teken je gezicht, en ik laat mijn signatuur achter. Ik maak je mooier, je gezicht betekenisvoller in positieve zin. Je bent ook echt bij mij in een omgeving die heel speciaal is. Nee, ik laat mijn werkruimte niet zien, dat is privé, voor mij en mijn cliënten. Ik leid leraren op en zij onderwijzen weer studenten, ik doe dat zelf niet.’

‘Ik behandel vooral burgemeesters van grote steden, acteurs en actrices, vrouwen van ceo’s. We krijgen geen klanten uit het buitenland, mijn staf spreekt geen Engels. Ik run daarnaast ook nog twee grote centra voor plastische chirurgie en dat worden er binnenkort vijf. Mijn tijd is ook gelimiteerd. Nee…ik heb geen wachtlijst. Een behandeling kan in 30 minuten gedaan worden, het gaat best vlot.’

Geen mooie wenkbrauw, geen seks

Als zijn lezing begint, de derde alweer vandaag – zo populair is hij -, worden de eerste paar minuten zonder gêne besteed aan het noemen van zijn prijs, gevolgd door een gezellige giechel, waardoor de stemming in de zaal van aanvankelijke ontzetting omslaat in vrolijkheid en gelach.

En dan begint Wayne aan, ik denk, zijn beroemde fotoparade van Chinese vrouwengezichten met wenkbrauwen die volgens hem niet goed zijn en hij laat het ook niet na te vermelden dat sommige wenkbrauwen zo slecht zijn, dat je als man echt niet naar bed wilt met zo’n vrouw. De zaal lacht… wederom. Heel adaptief.

PMU kalligrafie

Nee, natuurlijk, het is ronduit seksistisch, maar het zet me ook aan het denken. Over de impact van de wenkbrauw in de Chinese cultuur. Het symboliseert bij mannen kracht en seksualiteit, en bij vrouwen moet het om zachtheid en sensualiteit gaan. Cliché? Whatever…Ik denk allang niet meer in dat soort termen, daar zijn we te geëmancipeerd voor. Hoewel…ik denk ik andere termen: de wenkbrauw van een travestiet versus een vrouwelijke wenkbrauw. Aiaiai….’t is ook geen haar beter.

Maar ik begin de man te begrijpen, althans, ik doe verwoede pogingen om dat bedrag van 30 K te legitimeren voor mezelf: hoe tatoekunst ook kunst is, ook al zijn het wenkbrauwen. Hij kalligrafeert…op zijn manier. Zijn handtekening, nagelaten op een mensengezicht. Fijne haartjes in verschillende richtingen en van verschillende lengten, om een 3D effect te krijgen.

Standje ‘bad luck’

De wijze waarop je eruit ziet, is van invloed op je financiële en emotionele geluk, is Wayne van mening. ‘Sommige gezichten staan nooit op ‘ good luck’, en dan hoef je ook echt geen zakelijk success te verwachten’, oreert hij.  Ik vind het leuk dat hij dit zo benoemt. In het Verre Oosten is men meer dan elders van mening dat je aangepaste uiterlijk het pad naar succes vrijmaakt.

‘ Wenkbrauwen zijn de emotionele communicatoren in je gezicht. Een hoge wenkbrauw maakt te hooghartig, een rechte wenkbrauw maakt je uitstraling triest, the good vibes komen van een wenkbrauw met een uitgebalanceerde boog. Het gaat mij niet om schoonheid, dat is niet belangrijk. Het gaat om evenwicht.’

Een gezicht als een bloem

En dan krijgen we nog een lesje gezicht-lezen, waarbij Wayne vertelt dat het middendeel eigenlijk het langst moet zijn, en het boven- en onderdeel ongeveer even lang. ‘ Dan opent het gezicht zich als een bloem. Een vrouwengezicht hoort een zachte uitdrukking te hebben. Dat is het type waarmee ik naar bed wil’, grijnst hij breed uit.

Dan mogen een paar vrouwen uit het publiek hun met PMU-bewerkte wenkbrauwen laten omvormen en uitgommen door Wayne, met concealer (de wenkbrauwen waren meestal te dicht bij elkaar gezet, te donker of te lang) en potlood. En we zien de magische One&Only – boog ontstaan. Jammer dat we zijn handjes niet golvend met mesjes over de huid hebben zien gaan deze dag. The Wayne-wave….die bewaart hij voor zijn cliëntele. Om de waardevermindering van zijn kunst te voorkomen.

Verlangen naar Wayne’s brows

Wayne, Wayne&Only. Het kwartje valt. The One & Only. Daar wil je bij horen. Zo ook zijn discipelen. Mooie Chinese vrouwen. Altijd op gepaste afstand van Wayne. In de zaal, op dansvloer (hoor ik later), en als Wayne nog lang niet naar zijn bedje wil, sussen zijn mensen zich geduldig in slaap aan een tafeltje in de discotheek. Oh Wayne….je hebt mijn hart gestolen! Je vond mijn naam al zo prachtig! Als ik ooit eens naar China ga, mag jij mijn wenkbrauwen doen. En hoe we dat zakelijk rondbreien, dat zien we dan wel weer.Dat jij vier koppen kleiner bent dan ik, maakt me echt niets uit hoor!

Want even serieus, wat hij maakt is echt prachtig, heel erg prachtig. Of dat de prijs rechtvaardigt of niet, dat laat ik buiten beschouwing. Op het niveau waarop hij zaken doet, telt een eurootje meer of minder namelijk helemaal niet meer.

Nog enkele wijsheden van Wayne:

Lees ook