Als ik mezelf langs de groene meetlat leg dan zeg ik: oranje! Niet dat ik het milieu niet belangrijk vind, verre van dat. Maar het begrip ‘groen’ verwart me.
Natuurlijke cosmetica
Voor de één betekent ‘groen’ natuurlijke cosmetica. Voor mij betekent het duurzaam. Goed voor milieu en mens, goed voor onze toekomstige generatie. Natuurlijke cosmetica is niet per definitie duurzaam. Zeep op basis van palmolie is natuurlijk maar palmolie is bijvoorbeeld niet duurzaam, met uitzondering van fairtrade merken. ‘Natuurlijk’ is ook niet per se beter. De meeste gifstoffen, allergenen en irriterende stoffen komen uit de natuur.
De nieuwe biologische eettrends verwarren me. We zouden alleen nog maar vlees van met gras gevoerde koeien mogen eten omdat koeien van oorsprong geen tarwe eten. Als we dat wereldwijd door zouden voeren dan zou rundvlees alleen voor de elite beschikbaar zijn. Wat niet wil zeggen dat ik voorstander ben van varkensflats, maar elk mens heeft recht op goed eten.
Ook tarwe staat behoorlijk onder druk omdat het een veredeld en gemanipuleerd gewas is. De plofkip onder de granen. Maar als tarwe niet veredeld zou zijn, zou een groot deel van de wereld honger lijden. De oude gewassen produceerden gewoon te weinig om de alsmaar groeiende wereldbevolking te voeden.
De meest duurzame en groene cosmetica is geen cosmetica. Waarom heb ik drie shampoos, twee conditioners, vijf haarmaskers, acht serums, zeven crèmes, vijf douchecrèmes, vier bodymilks, vijftig kleuren oogschaduws, dertig lippenstiften, negen foundations… Help, ik word nu al moe en dit is nog lang niet alles wat ik in huis heb (de foto hiernaast is niet mijn kast trouwens). Ik bewonder degenen die het lef hebben gehad om een maand zonder of met een minimum aan cosmetica te leven.
Maar is het een oplossing als ik al mijn cosmetica de deur uitgooi? Nee. Alleen in Nederland ging er in 2012 bijna 2,5 miljard euro in cosmetica om. Als we met zijn allen zouden besluiten geen cosmetica meer te kopen, kunnen alle Douglas- en Ici-Paris-filialen sluiten. Drogisterijen worden gehalveerd. Ook de hele industrie eromheen (reclame, PR, groothandel) kan opgedoekt worden. Hoeveel banen gaat dat kosten? Niet goed voor de economie en ook niet goed voor mijn gevoel van wellbeing. Van make-up word ik vrolijk. En als ik vrolijk ben, wordt mijn omgeving dat ook.
Doe ik dan helemaal niks aan duurzaamheid? Nee, ik scheid mijn afval. Sinds kort zelfs plastic, hoe onhandig al die verschillende zakken en bakken ook zijn in mijn kleine Amsterdamse keuken. Ik heb geen auto, reis te voet, met de fiets of met het openbaar vervoer. Ik heb geen wasdroger of afwasmachine en heb chloor uit mijn keukenkastje gebannen.
Daar staat tegenover dat ik te lang onder de douche sta en vaak ’s avonds ook nog eens in bad ga. Ik verf het liefst met verf op terpentine basis omdat die een mooiere glans geeft en in mijn keukenkastje heb ik nog steeds allerlei speciale schoonmaakmiddelen staan terwijl schoonmaakazijn en groene zeep waarschijnlijk zouden volstaan.
Hoe groen ben ik? Tja, het blijft een vraag…
