We hebben regelmatig discussie op BeautyJournaal over de kwaliteit en hoeveelheid van werkzame stoffen in cosmetica. Steeds vaker zijn onze lezers ook van mening dat het belangrijk is om een inci lijst te leren lezen zodat je zelf begrijp wat voor soort crème je koopt, en of daar in zit wat er volgens jou in moet zitten: bepaalde stoffen waar je allergisch voor bent, of bepaalde stoffen waarvan je weet of gelooft dat ze goed zin voor je huid. Steeds vaker wordt ook gezegd dat je van een inci lijst de concentratie van stoffen kunt aflezen, waarmee dan ook indirect weer wordt gecommuniceerd dat hoe hoger de concentratie hoe beter werkzaam.
Dat laatste laten wij ten stelligste in het midden omdat het absoluut niet zo hoeft te zijn, wat telt in de opneembaarheid van stoffen en het vermogen te penetreren in de huid. Bovendien kunnen er van een actieve stof meerdere vormen bestaan die in hun eigen hoedanigheid weer in verschillende concentraties verwerkt kunnen worden: L-ascorbine zuur is een heel sterke vorm van vitamine C, maar ook de meest onstabiele. Het kan in concentraties tot 15% in cosmetica te vinden zijn. Echter is tetrahexyldecyl ascorbaat weer minder krachtig, maar wel stabieler en dat wordt dan tot hoogstens 2% verwerkt.
Hoe goed een product is geformuleerd kun je nou net weer niet aflezen aan dat heikele lijstje met die veel te kleine letters. Je huid is en blijft het bewijs: wordt de belofte waargemaakt of niet? Nee? Weg ermee dan, iets anders kopen en uitproberen.
Toch is er nog wel wat leuks te vertellen over de concentraties van werkstoffen in International Nomenclature of Cosmetic Ingredients (INCI) standaard. Zo is het wel gangbaar dat de lijst met stoffen afloopt van hoog naar laag. De hoogste concentratie staat bovenaan – meestal is dat water. En dat is niet voor niets, het is de belangrijkste drager van alle andere stoffen in het product. Vaak zie je ook, vooral bij Amerikaanse producten, dat de actieve ingrediënten apart vermeld staan, vooral voor uv-filters geldt dat, maar ook voor stoffen waarvan meer dan 1% in het product zit (siliconen soorten). Denk nu niet dat dat dan ook de belangrijkste stoffen zijn, met de hoogste concentraties. Ze moeten gewoon apart vermeld worden, that’s all.
In de INCI lijst zijn een aantal markers te ontdekken die je kunt gebruiken voor screening van de zg. receptuur van het product. Water: meestal betreft het 75% tot 95% van je product. Parfumstoffen maken meestal tot max 3% uit van het product. Als er na de parfumstof nog andere stoffen genoemd worden, kun je ervan uitgaan dat ze in een concentratie van minder dan 3% erin zitten. Vitamine C wordt meestal in een concentratie van minder dan 1% gebruikt, tenzij expliciet een ander cijfer wordt gecommuniceerd. Retinol komt meestal in hoeveelheden van 0.025% of minder voor, tenzij het om retinyl palmitaat gaat, dat kan in iets hogere concentraties voor komen. Buffers, zoals EDTA komen meestal in minder dan 1% voor. Stoffen die in minder dan 1% concentraten voorkomen, kunnen in elke willekeurige volgorde in de INCI lijst gezet worden.
Producten waarin een grote hoeveelheid stoffen zitten, bevatten vaak veel bulkingrediënten. Let verder ook op ‘trademark’ cocktails, te herkennen aan de toevoeging TM. Dat is dan een gepatenteerde formule die uit meerdere stoffen kan bestaan. Het kan handig zijn om die TM-naam even op te zoeken op internet, je komt er dan achter waaruit die cocktail bestaat – alleen krijg je geen informatie over de concentraties.
Lees ook:
- Ken de praktijken van Angel Dusting in crèmes
- Drie experts over de zin en onzin van INCI-lijstjes lezen
- Trend om vooral te vertellen wat er NIET in het potje zit
- Betekenen hogere concentraties ook betere werkzaamheid?
- Werken anti-oxidanten alleen in hoge concentraties?
- Zo leuk: de strijd tussen chemicus en marketeer in de cosmetica-industrie (filmpje)
- App uit Noorwegen waarschuwt je nu tegen ‘hormoonverstorende’ stoffen
