De tandpasta, zoals wij die vandaag de dag op onze wastafel hebben staan, is eigenlijk een relatief nieuw fenomeen. Laten we zeggen… zo’n 150 jaar nieuw. In de vorm van gemalen puimsteen, rotsgruis of eierdoppen bestaat het al honderden jaren langer. Maar liefst vijfentwintighonderd jaar langer.
Scheikundige toverformule
De INCI-lijst van de ‘hedendaagse’ variant lijkt soms wel op een scheikundige toverformule, met ingrediënten als sodium fluoride, sodium hydroxide, glycerine, sorbitol, silica, titanium dioxide etc. Al deze ingrediënten laten zich gelukkig bundelen in enkele hoofdgroepen: schuurmiddelen (juist ja… en niet schrikken, want wist je dat je tanden harder zijn dan bot, ijzer en staal en dus best tegen een schuurmiddel kunnen?), bevochtigingsmiddelen en kunstmatige smaak- en zoetstoffen (… uiteraard geen suikers, want daarmee maak je het effect van tandenpoetsen meteen weer ongedaan), schuimmiddelen, bindmiddelen (die ervoor moeten zorgen dat het product niet zo uit de tube loopt) en tot slot nog een categorie ‘overig’.
Onze favoriete wetenschapper George Zaidan van National Geographic legt het in het volgende filmpje haarfijn uit en doet bovendien een poging om zelf tandpasta te maken.
En hoe zit het met whitening?
Zoals George Zaidan in het filmpje uitlegt, bestaat 30 tot 60% van tandpasta uit schuurmiddel dat als voornaamste functie heeft het verwijderen van oppervlakkige verontreinigingen. Hierdoor lijken je tanden schoner en witter. Dat tandpasta je tanden ook daadwerkelijk witter kan maken, wordt steeds vaker betwijfeld. Lees hier ook ons artikel over een recent onderzoek van de Consumentenbond naar de resultaten van witmakende tandpasta.
