BeautyJournaal’s Shop Redactie favorieten
La Roche-Posay Cicaplast handcrème
Turkse zeep kost geen sou, maar is zoooo lekker…
Laatst droomde ik dat ik een Turk was, die in Istanbul woonde. Als je denkt dat die droom te maken heeft met het feit dat we dag in dag uit overspoeld worden met nieuws over een Turkse President, die op afstand uitmaakt wat we hier in Nederland moeten doen en laten, heb je het mis.
Ik weet zeker dat die droom een hele andere oorzaak had.
Ik droomde dat het weekend was en dat ik met mijn Turkse vrouw, die – heel gek – net als ik een snor droeg, maar verder helemaal op en top vrouw was, in een prachtige Hamam (Turks badhuis) in de Hararet (hete ruimte gevuld met stoom) op buiksteen lagen.
Tineke de Nooij was er ook
We werden verwend door het badpersoneel, tellak geheten, dat met een grote schuimzak, gevuld met het zachte schuim van geparfumeerde zeep, overvloedig onze lichamen bedekte. Tineke de Nooij was er ook. Gezellig! Ze droeg overigens geen snor en vroeg of we hierna baklava kwamen eten bij haar. Een en ander werd gefilmd en uitgezonden op Veronica. Ja, gekker dan mijn dromen krijg je ze zelden. Want Veronica zendt helemaal geen televisie meer uit.
Toen de wereld nog citroentjesfris was
Waarom ik deze malle droom droomde, had alles te maken met die schuimzak. Ooit was ik in Antalya in een Hammam geweest en de geur van dat schuim in die schuimzak, zal ik nooit meer uit mijn neus kunnen halen. Zo moet zeep ruiken, naar vroeger, toen de wereld nog citroentjesfris was. Bij thuiskomst was ik nog even op zoek gegaan naar die zeep, maar zoals altijd, ging het leven gewoon weer verder. En wassen kun je je anno nu met alles. Van goedkoop tot duur.
De geur van de schuimzak
Mijn hart sloeg een paar slagen over Dat goedkoop overigens niet altijd duurkoop hoeft te zijn, kwam ik achter toen ik een tijdje geleden in het Haagse boodschappen ging doen in de Turkse supermarkt Firat in de Weimarstraat. Bij de verzorgingsproducten ontwaarde ik voor een paar euro een stuk zeep van het merk Hacisakir en voor een paar euro een scheerstaaf van het merk Arko, die beiden – mijn hart sloeg een paar slagen over – exact naar het schuim van de schuimzak uit de Hammam geurden!
Ze heeft de crème de la crème van de crèmes
Ongeveer gelijktijdig kwam ik er achter dat mijn lief diezelfde zeep al sinds jaar en dag gebruikt om zich onder te douche te wassen. Voor de rest heeft ze de crème de la crème van de crèmes, maar voor het wassen van dat heerlijke lichaam van haar gebruikt ze Turkse zeep van een paar euro.
En ik weet waarom. De zeep is romig, schuimt als een malle en geurt zo intens fijn (en dat geldt ook voor de Arko scheerzeep. Mijn kwast wil nooit meer iets anders) dat het bizar is dat die geen sou kost.
De moeder aller zepen
Overigens komt iets zuidelijker, uit Syrië, een zeep die ook niet te versmaden is. Al duizenden jaren lang wordt daar Aleppo Zeep gemaakt. Deze moeder aller zepen heeft een natuurlijke samenstelling en is hierdoor volledig biologisch afbreekbaar. Een zeep die zonder synthetische ingrediënten of toegevoegde kleur- en geurstoffen, goed voor je huid is. De natuurlijke oliën die verwerkt zijn in de zeep, zoals olijfolie en laurierolie, hebben eigenschappen die een onrustige huid helpen te kalmeren.
Waarom ze in Syrië zulke goede zeep maken, is waarschijnlijk omdat ze een lange traditie hebben in het handen wassen in onschuld…..
Mijn dag kan niet meer stuk
Bijna half september en de mussen vallen dood uit de bomen. Het is bloedheet in de stad, maar ik voel me fris.
Ik heb me vanmorgen gedoucht met Turkse zeep, ik heb me geschoren met Turkse scheerzeep, mijn dag kan niet meer stuk.
En als ik vannacht droom over mijn lief die een snor draagt, soit. Ik zeg altijd maar: klein gebrek, geen bezwaar.
Meer weten over dit onderwerp?
Schrijf je in voor onze wekelijkse nieuwsbrief!
Laatste reacties