Sophie Hilbrand is in de ban van haar rimpels
(dit artikel is in 2015 geschreven)
To be honest, ik heb er nooit bij stil gestaan dat er vrouwen zijn die zich zorgen maken om de verschijning van hun eerste rimpels. Dat het zo’n impact kan hebben op hun leven, dat het levensvragen oproept, wie ben ik, wie word ik, blijf ik wel in de race. Dat het krijgen van rimpels gelijk staat aan de inluiding van een nieuwe levensfase, van een overgangsrite die doorgemaakt moet worden. Ben ik nou naïef, dat ik notabene als beautyjournalist met ruim 20 vliegjaren in dit vak, dit nooit zo ervaren heb? Ik bedoel, nee echt niet.
Hmmm…nu was ik op Sophie’s leeftijd net bevallen van een gezonde dochter en zat ik nog vol gezellige plumping hormonen. Het scheelt.
Je leven in rimpels….
Maar goed, tegenwoordig kun je hier dus een serieuze queeste van maken, een heel blog aan wijden, en sterker nog, een hele tv-serie aan wijden. Jetske van den Elsen deed het, toen ze veertig werd en rimpels kreeg, nu doet Sophie Hilbrand het doodleuk weer over. Het zet me toch wel aan het denken. Is het echt zoiets engs, heeft het zoveel impact op je bestaan en je zelfbeeld, je geluk?
Spannend om jezelf te zien verouderen
Toen ik de eerste tekenen van veroudering zag komen, zoals een fronsrimpel, poriën die groter worden, een weet ik veel wat lijntje ergens op mijn ja toch nog best strakke canvas (mix van genen, lifestyle en tophuidverzorging), vond ik het juist fascinerend en nog steeds. Ik ben erg benieuwd naar hoe mijn hoofd veroudert, en zal gaan verouderen. Een beetje verlopen …..krijg je dan iets ruigs? Sommige mensen wel, en ik vind dat iets stoers hebben. Mijn grijze manen heb ik al, en die koester ik.
Doe mij zo’n baas zeg
Sophie begint haar serie op 1 september en het heet ‘Sophie in de kreukels’. Ze realiseerde zich dat ze echt ouder begon te worden toen haar kinderen een keer riepen waarom ze toch zo boos keek en haar baas, oh heerlijk zeg zo’n vent, doe mij er een (but not) die zei dat ze soms toch wel vermoeid eruit zag. Nee…zeg, BNN – jongerenzender, dat kan niet hoor.
BNN is niet erg taboedoorbrekend
Wat ongelofelijk ouderwets om nog zo in traditionele doelgroepen te denken. Want dacht je nou werkelijk dat er op al die hippe festivals geen vijftigers lopen die blakend van gezondheid uit hun dak gaan? Dacht je nou werkelijk dat je die vijftigers niet meer in de kroeg vindt? Get a life. Stop met die onzin, met dat hokjes denken. BNN wees eens echt taboedoorbrekend.
Zal ik wel of zal ik niet…
Je maakt die prachtige Sophie er gek mee, en het resulteert erin dat ze waarschijnlijk ook nog een heel suf programma gaat maken over wel of geen Botox en zo. Ook zo achterhaald. Gewoon doen. Zeur niet. Overigens, maar geheel terzijde: ook wij waren benaderd, althans een van onze toenmalige testers: die stopte met Botox. Of ze daarover wilde vertellen bij Sophie. Nee dus.
Aan de vooravond van de overgang
Ik vraag me af of en wanneer de eerste BN’er op staat die er een tv-format doorheen weet te jassen over haar momentum aan de vooravond van de overgang. Want dan gaat het waarschijnlijk niet meer over de keuze van wel of geen spuitje botox alsof je moet beslissen of je wel of geen genitale besnijdenis wilt ondergaan.
Autarkisch leven
Maar dan gaat het over de oorlog in je hoofd alsof je puber, zwangere en oma tegelijk bent. Of over je mega-drang om voor altijd op vakantie te willen gaan, alleen nog maar in de zon te willen liggen, autarkisch te gaan leven met een kudde dieren om je heen, of je wel of geen hormonen zal gaan slikken om je viriliteit op peil te houden, je vent de deur zal wijzen, voor altijd in de yogaschool te gaan wonen, dan wel sektarisch te gaan leven op een Hindoe eiland.
Moeite met verandering
Kortom: alles en iedereen aan de wilgen hangt, omdat je je echt, nee echt niet meer laat leven door een baas die je doet laten geloven dat je er moe uit ziet, en kinderen die denken dat je permanent boos bent. Omdat je je niet meer laat leven door mensen die moeite hebben met je uitstraling, die het liefst een voor altijd uitgeruste lieverd willen zien, met kalme emoties, kabbelend door het leven gaand. Onaangetast. Want hell, leven op zich is al vermoeiend genoeg, dat mag doorvoelbaar zijn, maar niet zichtbaar zijn. Goh, Sophie, wacht nog even tien jaar, en maak dan eens een boeiende ego-docu?:-)
Sophie meldt Het Parool dat ze weet dat haar houdbaarheid geen jaren meer heeft.
H-O-U-D-B-A-A-R-H-E-I-D.
Nooit geweten dat houdbaarheid afhangt van de conditie van je vel. Jump out the box darling, je houdbaarheid is je gezondheid, je energie, je fitheid, je levenslust, je zijn wie je bent. Maar dat weet jij wel, lieve Sophie:-) Ik noem het P-R-O A-G-I-N-G. Plop.
