De opmerkingen zijn niet mals als in een gesprek het woord ‘botox’ valt. Een opmerking van een echtgenoot – “dan komt ze er nooit meer in” – vond ik nogal wat. Ook deze vond ik indrukwekkend: “Botox is iets voor verveelde vrouwen met teveel tijd en geld.” Hoe dan ook, injectables zijn hot! Iedere dag zie ik in mijn email wel een aanbieding voor een botox- of fillerbehandeling.
Waarom ik?
Absolute nieuwsgierigheid en bovenmatige interesse in goedjes die (bewezen) werken voor mijn huid, lijf en welzijn. De afgelopen twee jaar waren pittig en dat zag ik ineens aan mijn gezicht. Als ik wat zie, dan blijf ik het zien. Regelmatige bindweefselmassages, peelings en goede cosmetica hielden de boel wel overeind. Maar toch…
Totaalbeeld
Voor schoonheid of een stralende kop (geef het maar een naam) is er soms meer nodig. De gedachte aan Botox ontwikkelde verder toen ik hoorde dat ik Diabetes Mellitus type II had. In ieder geval had ik een goede motivatie om nog beter om te gaan met mijn gezondheid. Zo ook met mijn huid. Suikerziekte veroudert je huid sneller. Punt. Project Gezondheid werd gestart en boekt nu na twee jaar succes. Ik had ook al eens aan Annebeth gevraagd of Botox werd gebruikt mag worden door Diabetes patiënten.
Behandelingen en diabetes
Ach, daar heb ik het helemaal mee gehad. Er zijn schoonheidsspecialistes die niet eens durven te epileren of te harsen. Dit blijkt een contra indicatie te zijn. Of ze schieten juist een beetje door; een TCA peeling is geen probleem zonder doorvragen of je goed geregeld ben. Nu ben ik als verpleegkundige goed geïnformeerd, maar ook ik ben een mens, patiënt en consument.
Het rijpen van de wens
De beslissing kwam na mijn scheiding en wat er allemaal bij komt kijken. Het zijn die momenten waarop je denk: komt hier ooit een einde aan? Ook dit stopt een keer en dat moet gevierd worden. Soms haalt een andere vrouw je over de laatste streep, zoals Samantha Jones uit ‘Sex and the city’: “Honey, you know me, I don’t really believe in marriage; now Botox on the other hand, that works every time.’
Voorbereiden is het halve werk
Met mijn diabetes is huidverzorging belangrijk: het genezend aspect is een graadmeter. Via BeautyJournaal had ik een vraag gesteld over Botox en Diabetes en zat ik in de veilige zone met het antwoord.
De afspraak en intake
De ontvangst bij Annebeth Kroeskop was vriendelijk en vooral professioneel. Via een iPad vulde ik een grondige vragenlijst in. De vragen kan ik niet meer reproduceren maar ik was er even mee bezig om het in te vullen. We hebben gesproken over de diabetes en omdat ik goed was ingesteld op medicatie was dat geen probleem. Het enige obstakel was mijn antibiotica kuurtje; dan kan Botox wat sterker werken.
Vervolgens werd er gekeken naar mijn gezicht en rimpels. Door intens te fronsen en boos te kijken activeer je de mimiek. Annebeth bepaalt dan in welke spier ze de Botox injecteert. Ik heb een forse fronsrimpel, wat kleine rimpels rond mijn ogen en wat afhangende mondhoeken. Natuurlijk kan ik daar best mee leven maar ach, als het weg kan, waarom zo laten? Het spuitje met een ultra fijn naaldje met Botox is nagenoeg pijnloos en binnen vijf minuten is de klus geklaard.
Bekijk hier de prikjes zelf:
http://youtu.be/G2T3VKhtC4c
De eerste dagen
Voelt mijn huid strak maar wel erg prettig alsof ik een langdurige bindweefselmassage heb gehad. De injectieplaatsen zijn de volgende dag niet meer zichtbaar. Alsof er niets is gebeurd. Iedere dag werd het strakker en het voelde alsof ik tegendruk in mijn huid voelde. Vooral als ik wilde fronzen zoals ik blijkbaar doe als ik ingespannen kijk.
In de spiegel zie ik een betere versie van mezelf verschijnen. Niet jonger maar wel frisser en uitgeruster. Vervolgens zie ik mijn wallen en mijn fronsrimpel verdwijnen. Na een dag of vijf kan ik niet meer fronzen, dat is een heel apart gevoel.
Controle
Na veertien dagen had ik een controle afspraak. De Botox had goed gepakt en ik moest mijn wenkbrauwen optrekken wat prima lukte. Fronsen lukte juist niet meer, hét gewenste effect! Mijn huid zag er prima uit en er was geen enkel teken van een infectie bij de injectie-plaatsen. Als het goed is, heb ik hier zo’n vijf maanden plezier van.
Bij een emotie hoort een mimiek of uitdrukking van het gezicht. Fronsen hoort bij mij als ik nadenk, serieus ben, zit te turen of te piekeren. Dan verschijnt dat ding. Met Botox is er geen frons en fronsen gaat echt niet meer. Het viel me op dat ik me ook veel beter en luchtiger voelde. De afwezigheid van een mimische beweging of een gezichtsuitdrukking heeft invloed op emotie? De emotie van mijzelf en als effect op de ander. Ik vind het nog steeds intrigerend.
Conclusie: is er een verjongend effect?
Niemand in mijn omgeving is het opgevallen. Degenen die ik had ingelicht, zien het ook niet maar zeggen wel dat ik er beter uitzie. Beter is jonger! Het is nu ruim een maand geleden en tot heden heb ik er geen spijt van gehad. Het is echt geweldig om iedere ochtend een verbeterde versie van mezelf te zien. Zou ik het weer doen als het uitgewerkt is? Dat weet ik nog niet, eerst ga ik kritisch kijken wat het verschil is als het uitgewerkt is. Het mooie van deze ervaring is dat ik als diabeet toch deze behandelingen veilig kan ondergaan. Dat is ook de reden van de intake en de controle na veertien dagen!
Hier vertelt Jolanda nog even na afloop hoe het voelt:
