De legendarische filmdiva Kim Novak, bekend van onder meer de filmklassieker Vertigo (1958) van regisseur Alfred Hitchcock, zorgde onlangs tijdens de jaarlijkse uitreiking van de Academy Awards voor een schok toen ze op het podium verscheen om de Oscar voor beste animatiefilm aan te kondigen.
Van jeugdigheid naar plastic kop
Novak heeft haar ooit zo klassieke, mooie gezicht met fillers tot ongekende proporties laten oppompen. Het leek er op dat ze haar arts opdracht had gegeven om net zo lang door te gaan met bijvullen tot haar huid zo strak stond dat elke rimpel het had opgegeven. De aanwezige huidige generatie actrices, waarvan de meesten, van Angelina Jolie tot Sandra Bullock, ook reeds meerdere keren flink onderhanden zijn genomen door hun teams van plastische chirurgen en injectable artsen, keken vol afgrijzen naar hun toekomst die daar op het podium stond.
Een strakke blik in de toekomst
Alhoewel Jolie, Bullock en hun collega’s Julia Roberts en Julianne Moore er nog steeds fantastisch uitzien, lijken ze in niks meer op de ooit zo frisse meisjes die ze waren toen ze hun debuut maakten. Deze vrouwen zullen echt niet stoppen met hun wekelijkse bezoekjes aan de diverse klinieken en we kunnen er zeker van zijn dat ze er in de loop der jaren steeds onwerkelijker gaan uitzien.
Koninginnen van de fillers: baas boven baas
Een ster die inmiddels in niks meer op een mens lijkt, is bijvoorbeeld ons aller Madonna. Of zangeres Kylie Minogue, met haar onwaarschijnlijk strakke, smalle snoetje met de wonderlijk hoge wenkbrauwen en gigantische jukbeenderen. Je vraagt je soms met angst en beven af hoe ze er over tien jaar uitzien. Nu zijn al deze sterren vroeg begonnen met hun behandelingen en hebben ze het geluk dat er in deze tijd heel veel mogelijk is op het gebied van fillers en plastische chirurgie. Ze hebben ook het geld voor de allerbeste artsen en de allerbeste behandelingen. Novak had dat voordeel niet.
Een tip: wacht niet te lang!
Novak stamt uit een tijd dat sterren jarenlang hun toevlucht zochten in pruiken die de ergste rimpels verstopten, en bergen make-up. Om vervolgens, als de rimpels echt te erg werden, in één keer de boel drastisch strak lieten trekken – de reden dat oude sterren zoals Lana Turner en Jane Wyman er op een gegeven moment allemaal hetzelfde uitzagen. Novak heeft waarschijnlijk ook te lang gewacht en vervolgens de hele boel in één keer laten doen, waardoor het resultaat wat aan de ‘grove’ kant is.
Nietmachine
Een ander huiveringwekkend voorbeeld is Jessica Lange. Lange, die nu weer triomfen viert met haar hoofdrol in de televisieserie ‘American horror story’, is als een dolle tekeer gegaan met plastische chirurgie, fillers en botox. Haar kaaklijn is ongekend. Waar bij de meeste mensen na hun veertigste de kaaklijn slapper wordt, is hij bij Lange alleen maar strakker geworden. Het is alsof de huid met nietjes aan de binnenkant van de onderkaak is vastgezet – wat ongetwijfeld ook het geval is.
Fake it till you make it
De wenkbrauwen van Lange staan minstens anderhalve centimeter hoger dan in haar gloriejaren en haar ogen lopen inmiddels schuin omhoog. Op foto’s en op televisie ziet ze er, met behulp van make-up en goede belichting, fantastisch uit, maar in het echt is het ongetwijfeld schrikken als je haar tegenkomt. Tja, mensen doen zichzelf heel wat aan in hun eeuwige queeste naar jeugd en schoonheid. Vanitas vanitatum, omnia vanitas ofwel ‘IJdelheid der ijdelheden, alles is ijdelheid’.
Liever strak dan uitgezakt
En toch, en toch. Hoe afkeurend er ook wordt gereageerd op al die oude, onherkenbaar vertimmerde koppen – ik moet eerlijk toegeven dat ik het eigenlijk heel mooi vind. Mooier in ieder geval dan de ingezakte en uitgezakte rimpelhoofden van mensen die zogenaamd ‘waardig’ ouder willen worden en de strijd opgeven.
Don’t give up!
Ik bewonder mensen als Novak, Lange en Madonna voor hun lef. Hun lef om de strijd niet op te geven, hun lef om door te gaan tot ze erbij neervallen. Ik hou van plastische chirurgie, van fillers en een stevige dosis botox. Ik hou van die onnatuurlijk strakgetrokken koppen en vastgeniete kaaklijnen.
Prikken, snijden, implanteren
Ik ren zelf ook bij het minste of geringste naar de injectable arts en toen een tijd terug mijn wenkbrauwen door iets teveel botox tot ongekende hoogte waren opgestegen, was ik dolgelukkig. Ik vind mijn jukbeenderen het mooist als de zwelling van de pas aangebrachte fillers nog niet is weggetrokken en als ik het geld had gehad, had ik waarschijnlijk zoveel plastische chirurgie laten doen dat Liberace er nog van was geschrokken. Bil en kuitimplantaten, elke seizoen een nieuwe neus, bijgesneden oren, ik vind het allemaal geweldig. La Toya Jackson is mijn beautyicoon.
Mooi, strak, glad maar niet jong
Het is een geheel nieuwe definitie van schoonheid, een definitie die tot voor kort nog helemaal niet bestond: mensen van boven de veertig met wonderlijke, onnatuurlijke, plastic hoofden die nét niet helemaal kloppen. Die mooi, strak, glad en toch niet jong zijn. Waarin de ogen hun evenwicht kwijt zijn en de huid met geweld strak om plastic beenderen is gedrapeerd. Waarin opgevulde lippen strak en enigszins verbeten om te witte tanden liggen. Hoofden die altijd ietwat aangeschoten en dwaas de wereld in kijken.
Ik vind die hoofden fascinerend en kan er eindeloos naar blijven kijken, ademloos en vol bewondering. Maar goed ook – ik weet zeker dat ik over vijftien jaar ook zo’n hoofd heb. Ik kan niet wachten…
