Bloed, zweet en tranen

06:42 - 04:01
luistertijd 06:42 - leestijd 04:01

Emotioneel, zo omschreef modejournaliste Michou Basu van de Telegraaf de 22ste editie van de Coiffure Awards vorige week zondagavond in Amsterdam, in haar column. En zo is het.

Emotioneel
Ik ken geen andere awarduitreiking binnen de mode- en beautybranche waar niet alleen zo’n feest met lekker eten en show van gemaakt wordt, maar waar de deelnemers zich ook zo eerlijk manifesteren. Gewoon hoe ze zijn, menselijk, warm, vrolijk, emotioneel. Nu ja, da’s niet helemaal waar: de awarduitreiking voor schoonheidspecialisten (waarvoor ik in de jury zat dit jaar) is ook een happening – met vreugdetranen en entertainment. Het moet gezegd.

Vorig jaar was ik niet bij Coiffure Awards aanwezig. Ik bekeek het in pyjama + fles wijn vanachter mijn computer via live stream. Niet echt een succes omdat de verbinding niet altijd optimaal was en je mist de vibes in de zaal. Die stralende maar ook zo gespannen gezichten van al die genomineerden. Echt, zo’n award is zenuwslopend.

Hier ben ik!
Nu was ik er weer. En wat een hoogtepunten waren er weer. Allereerst het defilé van alle genomineerden in hun feestelijke outfits. Sommigen gaan zelfverzekerd het plankier over, anderen struikelen bijna over hun hakken of weten van ‘ ellende’  niet waar ze moeten kijken. Zoveel ogen die je volgen.

Zwaaien, gillen en huilen

Schreeuw je het uit van geluk, durf je los te gaan, ga je met je armen zwaaien, huilen, de mensen om je heen bedanken, ook zij die je onlangs verloren bent? Ben je sprakeloos, kun je alleen nog maar zoenen en knuffelen? Het gebeurt allemaal en ubergastvrouwen Laura van de Graaf en Daniëlle Sant verlenen de eerstelijns zorg – live on stage: zij nemen de knuffels en kussen in ontvangst, vangen de eerste emoties op. Wat een mooie job – verslavend lijkt me!

Talent
En dan de show, van de Hairdresser van het voorgaande jaar. Ditmaal (wederom)Hester Wernert, het zat goed in elkaar, het thema was inspirerend en leuk: comics & arts. Internationale allure, betoverend. Anders dan anders. Meer een overall visueel partijtje dan een haarshow. Hester bedankte Wella, waarvoor ze sinds enige tijd ambassadeur is. En dan denk ik aan Eugene Souleiman, die ik in december sprak, en mij direct aan mijn Hollands-Engelse accent herkende, en refereerde aan Hester, met wie hij regelmatig samenwerkt. Wat zou ze van hem geleerd hebben, hoe inspireert hij haar? Ik kan het me hier nu wel afvragen, ik kan het haar beter vragen! Hester rules, en haar team van Mogeen ook. Ze winnen prijs na prijs, ze zijn niet meer te houden.

Laten zien wat je kan, is ook de basis van de Coiffure Award. Hoe goed ben je in het creëren van een fantastische look die zo de bladen in kan? Alle ambachtelijke skills moet je hiervoor uit de kast halen: kniptechnieken, stylingtechnieken, kleurtechnieken, het kunnen werken met haarstukken, een goede fotograaf, visagist en stylist weten te strikken- een fashiongevoel overbrengen – mode, en dan wel mode-mode geen Kamasutra lingeriebeurs-mode (…..). Een concept kunnen bedenken en vertalen.

Plaatjes kijken
Ik heb wel eens geslikt toen ik mocht jureren en naar foto’s moest kijken en het mooiste editorial plaatje moest uitzoeken. Ik begreep het niet, was dit een grap? Ik wilde de vakman/vrouw aan het werk zien, het ambacht ervaren, maar niet naar een gefotoshopte plaat kijken met vele haarstukken erin. Nog steeds bekruipt me dat gevoel wel eens, maar gaandeweg heb ik ook steeds meer mogen ervaren hoe ongelofelijk hard werken het is voor zo’n award. Bloed, zweet en tranen en geld. Maandenlang bezig zijn en uiteindelijk overgeleverd zijn aan de keuringsdienst. Toch zou ik die momenten meer willen zien – en niet alleen het eindresultaat. Bloed, zweet en tranen – ik wil het zien, ruiken, voelen….weten.

Ontbreekt dat in het jureringstraject, dan krijg je het in twee dimensies wel terug op de avond van de grande finale zelf. Dan krijg je de mensen bij de prachtige platen.  Wordt het beeld compleet. De traan, de lach, de gil. Het is knokken, maar wat een vaklui hebben we in ons land.

In de schijnwerpers
Het wordt tijd dat ze net zoveel aandacht gaan krijgen als modeontwerpers. Ik bedoel: ik wilde tijdens het kroningsfeest niet alleen weten wie de outfit van onze nieuwe koningin had ontworpen (een fraaie inspiratie op een outfit van Elie Saab), maar ook wie haar kapsel en haar make-up hadden gedaan. Via het onofficiële circuit hoor je het natuurlijk wel – maar dat wil ik niet – het is niet wat ik bedoel – ik wil dat er gedeeld wordt. Kom op….naar buiten vaklui. Jullie verdienen het, ook jullie zijn sterren die creëren, die conceptueel kunnen denken, die visie hebben. Weg achter de schermen, het plankier op. Wat weerhoudt je?

De Coiffure Award krijgt mondjesmaat meer aandacht bij het ‘ gewone volk’ , maar er is nog een lange weg te gaan. Veel meer media moeten gemobiliseerd worden om deze kanjers in de schijnwerpers te krijgen. Een mooie taak voor Schwarzkopf en mede organisatoren – weg uit dat puur vakmatige circuit. En toon ons de weg ernaar toe, naar die finale, de ontknoping…bloed, zweet en tranen. Niet alleen het gefotoshopte eindresultaat.

Visie en ambacht beloond
Elke industrie heeft haar iconen – laten we ze samenbrengen en niet exclusief achter de schermen houden. Je wordt anno 2013 niet meer geïnspireerd door een model of een socialite – je wordt geïnspireerd door mensen met ambachtelijke visies – door hen die creëren en niet door hen die poseren.
Na avonden als deze ben je emotioneel weer opgeladen, je brein is volgezogen met inspiraties en blijdschap over zoveel happy people bij elkaar die samen iets neergezet hebben. It’s the community that count’s. Show & share….and stay connected.

Bekijk hier de filmpjes van mijn favoriete emootjes van deze avond:

Consumeraward winner Henry Gijzen

Marijke Paradiek
http://youtu.be/edLHlZa6Dl8

Kimm Koffijberg

Lees ook