So Elixir Purple van Yves Rocher is een nieuwe flanker van So Elixir parfum. Deze zou ik een nachtversie kunnen noemen. Verpakt in een donkerpaars doosje met een prachtige bloem erop wat op een paarsgekleurde lelie lijkt. Een femme fatale met een vampy look op de advertentie kijkt me zeer uitdagend aan: “Kijk, hier is het flesje, durf je het komen halen?” Zo’n uitdaging kan ik natuurlijk niet weerstaan…
Geur voor de amazone
Het parfum belooft mij een melkachtige en honingzoete bloem, extreem vrouwelijk en betoverend. Het is een combinatie van bergamot, tuberoos, vetiver, patchoeli en benzoëhars. Qua karakter zou het een parfum voor de amazone moeten zijn. Vol verleiding en kracht. Iemand die volgens de mannenregels speelt, maar haar vrouwelijkheid als wapen inzet. Vol spanning ga ik op zoek naar de amazone.
Als ik So Elixir Purple op mijn huid spuit, dan kleurt het mijn visionaire landschap in de tinten van de vallende nacht. Eerst ruik ik geconcentreerde bramensap wat voor de omgeving donkerpaars kleurt. Daarbij een tikkeltje framboos om de laatste rode blikken van de ondergaande zon op de hemel te schilderen.
En ergens in de verte herken ik een lichtwrange geur van zwarte bessen tussen de donkere schaduwen. Een lichte citrusnoot probeert de lucht een beetje af te koelen, maar het lukt niet echt na een warme dag. Vetiver brengt de nuance van de warme, iets stoffige aarde met zich mee en vermengt zich met een timide warme geur van paarse viooltjes.
Er hangt een licht aura van tropische bloemengeur in de lucht. Maar wat zijn het voor de bloemen? Is het de beloofde tuberoos? Misschien, maar zo ken ik haar niet echt.
Fruitige bloemen
De amazone laat nog op zich wachten. En ik betwijfel of ik haar in So Elixir Purple kan herkennen. Het parfum kan wel een donker nachtlandschap schetsen, maar blijft veel te lief, zacht en timide om de dochters van de oorlogsgod Ares tot leven te roepen. Het is meer een geur voor de tovenares Circe uit het eiland Aeaea als ik binnen de termen van de Griekse mythologie blijf.
Het parfum is een variatie op een zeer populaire thema van de fruitige bloemen op een warme achtergrond van patchoeli en zoete harsen. De toevoeging van vetiver zorgt wel voor een onderscheidende nuance. Maar ik blijf me afvragen of de echte femme fatale naar fruitige bloemen ruikt. Daarvoor heb je in mijn beleving meer contrasten en drama nodig.
Het aura van dit parfum is ook licht en timide. Het blijft niet lang op mijn huid zitten. In mijn beleving is het een mooie geur voor een romantische jonge vrouw die een beetje pit nodig heeft en op zoek gaat naar iets meer dan een simpele bloemige geur.
Er is een uitgebreide lijn van parfum en doucheproducten verkrijgbaar.
