Archief: L’Oreal in Zweden voor de rechter wegens marketingclaims

Het gaat om de producten Lancôme High Resolution en Vichy LiftActiv Pro, waarvan men vindt dat de claims niet door wetenschappelijke bewijzen gedekt worden. Lancôme’s product zou rimpels tot 70% kunnen verminderen, dat van Vichy tot 43%.  Men is van mening dat als je zulke sterke claims hanteert, het om producten gaat die eigenlijk medicijnen zijn en juist door degelijk onderzoek gesteund zou moeten worden. De club heeft L’Oréal voor de Market Court gedaagd, een instantie die zich louter bezig houdt met marketingclaims.

Een andere consumentenorganisatie in Zweden, de KFS, zegt dat het tijd is dat cosmeticaproducenten zich eens aan de regels gaan houden. Men zou ook het liefst zien dat achter elke claim een dubbel blind onderzoek ligt waaruit de bewijzen blijken en dat er niet alleen maar in vitro testen gebruikt worden om claims voor effectiviteit op te zetten. Bovendien vindt men dat er veel meer controles moeten plaatsvinden op claims en testbewijzen.

Er komen de laatste maanden steeds meer berichten binnen over consumentenclubs die concerns aanklagen vanwege de te fantastische claims. Dit soort zaken laat zien hoe tweeslachtig de wetgeving is maar ook hoe wetgevers er mee om gaan. Aan de ene kant zegt de wet dat je geen huidverbeterende reacties te weeg mag brengen, maar aan de andere kant stelt het daartoe ging richtlijnen op over wat wel en niet onder huidverbetering zou vallen dan. Er zijn talloze mazen waar producenten mee weg komen. Controles zijn er nauwelijks omdat controlerende instanties het onderwerp niet serieus genoeg vinden, er is een soort algemene consensus dat elk verstandig mens toch wel weet dat het verminderen van verouderingstekenen niet kan met cosmetica. Men grijpt alleen in als de veiligheid in het geding is. Bovendien klagen ook relatief weinig consumenten bij de daarvoor bedoelde instanties. En waarom? Wellicht om dezelfde reden van futiliteit ,en omdat de hope in a jar psychologie het nog altijd wint van de ratio.

Als journalist verbaas ik me er steeds vaker over hoe deze gigantisch grote industrie zo ontzettend autonoom te werk kan gaan en daarmee ook hoe ondoorzichtig de industrie is. Vanuit concurrentie overwegingen worden constant en overal rookgordijnen opgeworpen en overheden laten dat ook gebeuren. Ik ben zo langerzamerhand het stadium voorbij dat ik nog naar getallen kijk over rimpelvermindering, omdat ik weet dat er gegoocheld wordt met resultaten om de uitkomsten maar zo positief mogelijk te laten zijn. En dan gaat het ook nog over in vitro testen op een stukje nephuid, wat in uitwerking mijlen ver af staat van de situatie op de huid van een levend mens. Dat mag ook, er is niets over vastgelegd in de wet. Claims over werkzaamheid hoeven in dossiers ook alleen maar op stof niveau te worden vast gelegd maar niet op productniveau. Men mag verwijzen naar andermans onderzoeken over de werkzaamheid van individuele ingredienten, maar dat zegt niets over de totale cocktail in de pot van dat ene product.

De wet is strenger als het om veiligheid gaat, maar juist omdat deze industrie zo autonoom werkt en veel kennis niet naarbuiten brengt, kan het dus ook gebeuren dat issues als nanotechnologie in een grijze zone van onzekerheid terecht komen. Hoe veilig is het? Overheden weten het niet, fabrikanten hebben alleen hun eigen inhouse onderzoeken, er gaapt een gat tussen wat de wetgever hoort te weten om consumenten te beschermen en wat de fabrikant ontwikkelt om de consument juist zoveel mogelijk centjes te ontfutselen. Schoonheid komt steeds vaker tegenover gezondheid te staan, en dat baart mij eerlijk gezegd veel meer zorgen.

Een laatste punt is dat we eigenlijk helemaal niet weten of aan de producten van Lancôme en Vichy veel te groteske claims hangen. Het is inmiddels wel bekend dat er ook voldoende cosmetica in de markt is die wel degelijk een huidverbeterende werking heeft. Omdat dit niet mag, speelt de producent een spelletje: ze claimen het wel, maar laten de onderzoeken niet zien, of ze claimen het uit voorzorg niet en laten ook de onderzoeken niet zien, terwijl die er wel zijn in huis. Reden? Als de werking serieus is, zou het onder de farmaceutische wetgeving moeten vallen en dat krijg je met heel andere protocollen te maken zoals peperdure want grootschalige en langdurige wetenschappelijke onderzoeken, en daar zit zo’n dan toch wel weer eenvoudige pottendraaier ook niet op te wachten, want dat zou hem op hoge kosten jagen wat weer ten koste gaat van de nu giga marketingbudgetten en uiteindelijk de prijs van het potje in de winkel. In de wereld van de homeopatische geneesmiddelen zie je dit ook gebeuren.

Lees ook:

L’Oréal krijgt boete van 5 ton in Hongarije om misleidende claims

Consumentenbond bekritiseert prijs kwaliteitverhouding van Viviscal tegen haaruitval

Peptidenclaim van Olaz in Engeland onbewezen geacht

Roc bekritiseert om antirimpelclaim Complete Lift door ASA in Engeland

Boots No 7 serum aangeklaagd door Ierse Skin.ny

Welke beauty-experts kun je geloven?

Mannelijke vruchtbaarheid mogelijk aangetast door cosmeticagebruik