Ik ben ook kritisch, ten aanzien van cosmeticaproducenten, maar ook ten aanzien van de cosmetisch medische industrie. Ook daar gebeurt van alles wat je wenkbrauwen doet fronsen. Ook daar lopen prutsers rond die niet alleen technisch hun vak niet goed uitoefenen maar ook nog een verkeerd vrouwbeeld hebben. Het is een behoorlijk agressieve industrie met evenzo vileine marketingboodschappen die hetzelde doel hebben: de mens te verleiden om toe te geven aan een eeuwig sluimerende behoefte om mooier te zijn dan de werkelijkheid.
Paula Begoun schrijft op haar blog een item over een buikvetschort operatie die ze onderging en die door complicaties bijna niet goed dreigde af te lopen. Als haar iets vergelijkbaars met een creme zou zijn gebeurd, zou ze werkelijk moord en brand hebben geschreeuwd, maar nu de verpleegster haar vroeg op een nacht of het haar allemaal wel waard was geweest, die afloop met complicaties, kon ze niet meer uitbrengen dan : “I would rather not have had complications, but I’ve never seen anything so beautiful as my perfectly flat, even, tummy.”‘
En daar begin ik dan stevig van te fronsen, omdat er hoe dan ook in een gezond lichaam gesneden is. Maar voor dat perfecte buitenkantje heeft zij heel veel over. Een cremeproducent mag geen leugens verkopen, maar een operatie mag dus wel de mist in gaan. Want tjsa….dat is dan toch gewoon een reactie van je eigen lichaam geweest? Kan jij toch niets aan doen? Als die buik maar plat is, want leven met zo’n lichaam dat er verder perfect gestileerd dankzij makeup, creme en injectable uitziet, is een verkeerde rimpeling op een spiegelglad oppervlak van een woeste rivier.
De cosmeticacop met haar ubergebotoxte glimach kan mij niet kritisch genoeg zijn….
