Onlangs was ik op de perspresentatie van IBS, International Brand Services, een importeur van mooie, kleine luxe merken in parfum, skin en make-up. Ik ontdekte er twee nieuwe geuren waar ik echt dol op ben geworden: Ombre Rubis van Jean-Charles Brosseau, en de complete range van op Japanse tempelwieroken geïnspireerde geuren van de Italiaanse modebroers Mirko Buffini.
Ombre Rubis van Jean-Charles Brosseau
Het huis Brosseau kende ik al langer. Ombre Rubis, in de prachtige bloedkoraal rode bewerkte glazen flacon, is een nieuwkomer en voor mij meteen liefde op het eerste gezicht. Ik ruik natuurlijk voor mijn werk vele geuren, toch zijn er maar weinigen waarvan mijn hart meteen een sprongetje maakt.
En dat is wel waar het bij mij om gaat bij parfum. Ik houd niet van ‘ zomaar een lekker geurtje’ want de wereld zit daar al vol mee. Ik moet een krachtig, intuïtief geluksmoment kunnen ervaren.
Wat maakt Ombre Rubis voor mij zo fijn?
Witte bloemen! Daar ben ik dol op, maar dat is nog multi interpretabel. Dit witte bedje is omring met wat fruit, houtige akkoorden en een poedertje. Daardoor is het bloemig, licht fris en toch ook aards en romig. Maak me gek, met zo’n combi!
Volgens de officiële tekst zit er ook een gourmand aspect in, van kokos. Interessant, maar dat haal ik er niet uit. Toch zal de wat romiger, poederiger component daar wellicht iets mee te maken hebben.
De geurkaart is als volgt opgebouwd: in de top bergamot en appel, mimosa en rabarber. In het hart oranjebloesem, jasmijn en vioolblaadjes, en zwarte bes. In de basis witte musk en kokos, iris en vanille en ceder. Mooi he? Ik vind het een oriëntaals-bloemige geur: mijn floriental voor deze zomer.
Haiku van Mirko Buffini
Modemannen zijn het van origine, ook afkomstig uit een Italiaans geslacht met breiproducenten – de mooiste bonnetterie van de fijnste wolsoorten. Laat dat maar aan de Italianen over, zo weet ik nog uit mijn tijd als modejournalist.
Maar dat het modemannen zijn, is ook de te zien aan hun parfumpresentatie. Van alle twaalf geuren zijn royale samples aanwezig, en ze worden voor je verpakt in fraaie van merinos wol gebreide zakjes, voorzien van een mooi vormgegeven boekje en Italiaanse koffiekoekjes als extraatje. Aangkleed en omkleed. Een verhaal, een beleving.
Toch zijn de geuren verre van Italiaans te noemen in de traditionele zin des woords. De complete serie heeft het licht gezien in Japan, en is ook niet verwonderlijk razend populair in dat land. Japan, tempelwierook, stilte, cerebrale momenten, aarding, lichtheid, transparantie. Uniseks. Ik kan niet anders zeggen dan dat ik de gehele serie van zeer hoge kwaliteit vind. Orginieel, authentiek, chic, bescheiden en toch uitgesproken. Hier gaat je hart als parfumliefhebber van open.
Waarom vind ik Haiku zo fijn?
Van alle samples die ik had, pak ik Haiku intuïtief het vaakst. Waarom? Het is een zachte, poederachtige geur die als een prachtige voile op je huid ligt. Licht zoet rokerig. Parfum, maar ook weer niet. Het zou de geur van een mooie stof kunnen zijn, van een tempel die je betreedt en waar je in de verste verte nog iets ruikt van een dienst die werd gehouden. Een geur die je alleen nog als een geurspoor ruikt. Verleden, en toch heden.
Als ik kijk naar de opbouw verbaast mijn keuze me niet: in de top zit onder meer damascus roos en ja hoor, witte bloemen, maar ook lijnzaadbloemen (!) – op zich niet verwonderlijk als je weet dat uit lijnzaad vezels de fijnste linnen wordt geweven (de modemannen, weet je wel). In hart tref je ceder aan, maar ook orchidee, vanille en bessen, en in de basis is witte musk aanwezig en amber. Oh, weer zo’n heerlijke compositie!
Een Haiku is een Japans gedicht, een woordspel. Het is prachtig gekozen voor dit parfum. Dat zich net zoals een Haiku niet laat vangen in eendimensionale ervaringen. Haiku is een insinuatie, en geeft je de ruimte, tot interpretatie. Haiku van Buffini is geen woordkunst, maar geurkunst.
