Het broeit lekker in geurenland, want naast de gebruikelijke introducties van nieuwe parfums van gesettelde merken, hebben ook twee modefenomenen (of eigenlijk drie) hun territorium afgebakend met een nieuw geurspoor: Der Karl, ofwel Karl Lagerfeld en het duo Viktor & Rolf.
Bonbon
Het nieuwe suikerzoete bommetje van V & R, dat nu Bonbon heet ipv Flowerbomb, is begin maart gelanceerd, tijdens hun fashionshow in Parijs. Het duo had na het succes van Flowerbomb nog een grote wens: wederom een snoepzoet parfum maken, zonder dat het ervan afdruipt als te warm geworden glazuur van een lolly. Hoe ver kun je gaan met het begrip zoet, wanneer wordt het teveel, wanneer blijft het nog spannend?
De marketeers hebben hun geurig kind in woorden gevangen als ‘Bonbon is een tijdloze sensatie die uitnodigt tot een moment van puur plezier. Verleidt door auto-erotiek creëert de vrouw die Bonbon draagt haar eigen verhaal terwijl zij gekleed is in parfum. Dit moment van genotzucht behoort enkel aan haar. Zij is sterk, prachtig en compleet.
Woorden schieten mij tekort na het lezen van dit alineaatje. Wat is auto-erotiek? De link tussen een bonbon en genotzucht snap ik nog als hoogwaardige chocolade freak, en bij de eerste afdronk waan ik mij ook echt in een bonbonwinkel. Dan wel niet vanwege een verfijne zware chocolade geur, maar door caramel. Hmmm…misschien ben ik wel in zo’n Werthers Echte winkeltje.
In de tweede laag ruik ik een hele frisse noot die het midden houdt tussen citroen en excusez le mot, Jif, het schoonmaakmiddel. Fris, ietwat scherp. Oops, dat heet tegenwoordig Cif.
In de derde laag begin ik een bloemenkrans te ruiken, fruitig maar ook romig. Ik kan het niet omschrijven, maar een blik in het persbericht leert mij dat het om neroli gaat, jasmijn en perzikakkoorden. Ik begrijp het. En die romigheid komt uit de basis omhoog: sandelhout en amber.
Het is een interessante geur, die ik weleens in een gehele ruimte zou willen ruiken om tot me te kunnen nemen, of beter gezegd: om er op afstand aan te kunnen ruiken. Op mijn huid komt het te dichtbij. Ik heb geen associaties met genotzucht, alleen maar met mijn favoriete bonbonwinkel De Pompadour in Amsterdam. En nu zie ik het licht: ik ga de bonbonmeesters vragen of ze een bonbon kunnen maken met deze geurcomponenten. Juist ja, het is een gourmand. Ik wil het opeten, maar er niet aan ruiken. Een caramelletje versierd met een klein bloempje jasmijn. Ik zie al helemaal voor me hoe ik dat eens langzaam en fijn in mijn mond ga schuiven.
Bekijk hier de film met prachtige muziek van de introductie van het parfum:
Viktor & Rolf Haute Couture SS14 H264 from Tilt Factory on Vimeo.
Karl Lagerfeld
De man met het eeuwige leven, die zichzelf telkens weer opnieuw uitvindt. Die het talent heeft de beste mensen met innovatief brein en hart voor oude waarden aan zich te binden en zichzelf als het gezicht van de vernieuwing presenteert. En we accepteren dat ook nog. We trekken zijn geloofwaardigheid nooit in twijfel. Hoe knap is dat.
Gaf hij met de Chanel winter 2014-2015 fashionshow nog een geweldig statement weg door een complete supermarkt op te laten bouwen waar zijn modellen shoppend doorheen liepen, nu is daar dan zijn parfum. Nee, het heeft niets met Chanel te maken, maar alles met het merk Der Karl zelf. Het gekke is dat terwijl ik dit schrijf ik ergens signalen uit de spelonken van mijn harde schijf (=mijn brein) krijg dat Herr K ooit al eens een parfum had uitgebracht? En ja hoor, even googlen, voila: 1978, het heette toen Lagerfeld, een Oosterse geur voor mannen, die nog altijd te koop is, bij Bol.com bijvoorbeeld.
Hmmm…niet geheel nieuw dus. En dacht ik vanochtend in Spits nog een origineel verhaaltje te lezen over zijn nieuwe parfum, lees ik zojuist precies hetzelfde in het persbericht. Never mind. Der Karl heeft een nieuw parfum en dat wordt met een hoop kek tromgeroffel geïntroduceerd. De man heeft zelfs speciaal voor het geurfeest zijn eigen emoticons laten ontwerpen met het beroemde zwarte schaduwlogo van zijn hoofd – ophalen via de app store.
Karl zou zich het liefst willen begraven in zijn nieuwe parfum, zo lees ik. Hij wil zich er de hele dag mee omringen. Spannend, omdat ik, als ik de geur ruik, helemaal geen beeld krijg dat past bij Der Karl. Maar ja, ik ken hem ook niet.
Het wordt getypeerd als elegant en groen bloemig. Uhu…die heb ik. Ik ruik ook heel licht een roosje, en verder iets poederachtigs. Het zou zo maar van de magnolia kunnen zijn. Die bijzondere bloem die ogenschijnlijk geen geur afgeeft alleen een aardse trilling maar waarmee je in parfum wonderlijke zaken kunt verrichten, zoals een poedertje.
De geur is niet uitgesproken zoet, nog bloemig, nog fris. Voor mij is hij poederachtig met een licht frisse noot. Het ligt als een voile over mijn huid, en dat is best verrassend om te ervaren. Hierdoor is hij ook niet te nadrukkelijk aanwezig. Hij blijft dicht bij je. Intiem.
Karl noemt zijn parfum ‘fashion for the nose’. Hij komt verdomd dicht in de buurt ermee, vind ik.
Er is ook een mannengeur uitgekomen. Ik heb hem niet geroken.
Shop Karl Lagerfeld parfum hier online.
Bekijk hier een making of….
Lees ook eens dit mooie artikel van parfumjournalist Erik Zwaga over parfums met een huideigen geur.
