BeautyJournaal’s Shop Redactie favorieten
Magnolia Bliss parfum van Juliette has a Gun
Afgelopen zaterdag deed ik mijn rondje ‘P.C’ en kwam ik langs een pand dat er gloednieuw verbouwd uitzag, wit en ruimtelijk. In het pand zag ik drie demonstratiecounters staan en dames die passanten uitleg gaven over de producten die er op stonden. Huidverzorging. Mijn aandacht werd getrokken door de naam ‘Forever Flawless’ maar nog meer door de pay-off ‘Diamond infused skincare’ .
Diamonds en P.C gaan best goed samen dus mijn eerste inschatting was dat het een goede match was. Het logo kon ik niet plaatsen, de naam trouwens ook niet. Ik werd naar binnen gezogen door nieuwsgierigheid. Ik liep de trap af, recht op een counter af en pakte een doos huidverzorging op. Meteen checkte ik in de inci-lijst: zou er echt diamant in zitten? En verdomd, als laatste op de lijst las ik: natural diamond powder.
Peeling gel bij Forever Flawless
Er kwam een Engelssprekende jongeman, van Israëlische komaf, op mij af en vroeg of ik interesse had iets te proberen. maar natuurlijk! Ik ben altijd in voor een nieuwtje. Hij vroeg wat ik wilde…tsja, wat wilde ik van een merk dat ik nog niet kende? Voordat ik het wist had hij een peeling gel op mijn pols gesmeerd, maar niet voordat hij een opmerking maakte over al dan niet getrouwd zijn, die ik totaal niet begreep en waar ik ook geen antwoord op gaf. Vreemde binnenkomer. De gel was een prachtige teaser, want binnen enkele seconden rubbelde het op mijn huid, en volgens de donkerharige man was dat ‘ huid’ . Oh wow…maar hoe kon dat dan, wat zat er dan in? Nu ja, diamant poeder. Hmmm…
Ik wilde natuurlijk meer weten over de andere producten, maar ik kwam al snel in een onduidelijke presentatie terecht waarin me niet veel meer duidelijk werd dan dat er verschillende lijnen waren, de prijzen niet echt iets waren waar je naar hoort te vragen, want hoog. Nu ja, de peeling voor 140 euro, en de duurste producten in sets van drie verkocht voor enkele duizenden dollars. Indrukwekkend. Maar ik hoefde me niet druk te maken, want die prijs…daar zouden wij wel uitkomen. Hmm…interessant.
Samples: wat is dat?
Natuurlijk vertelde ik dat ik journalist ben en vroeg ik of het mogelijk was om wat info mee te nemen en misschien wat samples? Altijd leuk om over te schrijven. Samples deed hij niet aan, ik had inmiddels vernomen dat hij de shopowner was (en dat dit het duurste winkelpand was dat hij ooit gehuurd had), maar niet de merkeigenaar en de winkel was ook nog niet helemaal klaar, maar hij vond dat hij toch maar open moest. Hoorde ik hem het ene moment nog zeggen dat ik een product mocht uitkiezen, had andere moment had hij die belofte weer ingetrokken. Never mind.
We liepen nog even naar boven, waar drie salons zouden komen voor behandelingen. Behandelingen alleen op afspraak, en dan huurde hij specialistes in voor dat moment. Het was nog niet klaar, maar ik mocht wel even kijken.
Na een klein half uurtje in de nieuwe winkel, verliet ik geheel onverwacht toch het pand met de gezichtspeeling en folders. Eenmaal thuis ben ik natuurlijk nieuwsgierig als ik ben op zoek gegaan naar reviews, naar de ontstaansgeschiedenis van dit merk, wie de eigenaren zijn, et cetera.
Forever Flawless heeft een aantal heel luxe ingerichte winkels in Amerika, in Engeland, ook in een Brussel sindskort en een in Singapore, en zit verder in een tiental winkelcentra regionaal verspreid over de wereld. Al met al op zo’n veertig adressen nu. Wie de oprichters zijn is mij onbekend gebleven, en reviews vond ik aanvankelijk ook niet totdat ik op een blog stuitte waar inmiddels vele tientallen postings zijn achtergelaten van consumenten, zowel vanuit de US als vanuit de UK die het merk overal het algemeen geen warm hart toedragen, en ook het personeel niet.
De strekking van hun verhaal, afgezien van een handvol positieve reacties, is dat ze zich opgelicht voelen door het merk, zowel door de attitude van de verkopers die hen naar binnen lokten met mooie verhalen dat ze van hun acne en rimpels en littekens zouden afkomen, als door de kwaliteit van de producten en het prijskaartje dat eraan hangt. Menig poster wist ook te melden dat men soms tot 100% in prijs zakte, om een product verkocht te krijgen. En tot slot onzekerheid over hoe veilig het is nu eigenlijk is om echt diamantpoeder in skincare te verwerken aangezien het vreselijk scherp is, en dus als agressief beschouwd moet worden voor de huid.
Nu moet je natuurlijk altijd voorzichtig zijn met het op waarde schatten van postings die anoniem zijn en geplaatst worden op online media waarvan je de reputatie verder ook niet kent. Het zal niet de eerste keer zijn dat een of twee personen een hetze beginnen die zijn weerga niet kent en een omvang lijkt te hebben alsof er een hele massa mensen in beweging is gekomen, en dat blijkt dan niet waar te zijn – ontsproten te zijn aan het haatdragende brein van een loner/loser.
Ook op hun facebook pagina wisselen positieve en boze reacties elkaar af. Een consument is bijvoorbeeld ook boos dat ze na een teleurstellende ervaring geen verhaal kan halen, niet in de winkel, niet bij een consumentenlijn. Zijn er dan nog andere gebruikers? Ja zeker, in de winkel mag ik een media kit inzien, en daarin glijdt een parade aan celebs aan mijn oog voorbij. Een nadeel met celebs: van wat hen in de mond gelegd wordt, weet je nooit zeker of het waar is.
Op Youtube vind ik vier recente trainingsvideo’s over het merk (2013), waarvan de eerste alleen in het Hebreeuws, en de latere drie in het Engels. Waarom plaatst een merk dat zulke luxe skincare verkoopt trainingsvideo’s online? Voor wie? Het niveau van de video’s is ook erg laag, en niet een niveau waardig waarop een merk in deze prijscategorie zich begeeft.
Wie zijn toch de eigenaren? Op de website word ik niet wijzer, behalve dat ik onder het enige gepubliceerde blog de naam van ene Joe Sneh tegenkom, en via Google ontdek ik een Joe Sneh die eigenaar is de Premier USA, dat eigenaar is van de Dead Sea Premier Cosmetics. Meer gezicht dan dat krijgt Joe niet, ook niet via LinkedIn.
Ik besluit mijn eigen product eens nader te bekijken. Een redelijk luxe witte omdoos met zilveren tekst. Daar binnen in een klein boekje met een niet erg chique vormgeving waarin de lijnen kort worden omschreven zonder inhoudelijke uitleg. Geen bijsluiter over hoe ik mijn peeling moet gebruiken. De pot is redelijk luxe van zware kunststof. De peeling is niet afgesloten met een cellophaantje. Er zit een spateltje bij. Het binnenwerk van het doosje bestaat bij nadere inspectie uit goedkoop wit piepschuim waarover heen het meest armoedige nylon satijntje getrokken is, heel slordig, dat ik ooit heb gezien. Dit kan niet waar zijn…..voor 140 euro. Dit deed de industrie misschien 35 jaar geleden nog en wellicht zie je het nog in landen waar men het niet zo nauw neemt met de Westerse luxe standaard, maar in dit luxe prijssegment is het verpakkingsmateriaal tegenwoordig echt van een heel ander niveau.
Dit merk lijkt het werk van wellicht een club goedbedoelende cosmetica ondernemers, met veel geld maar nauwelijks met degelijke branding ervaring, of….van avonturiers met hele, maar dan ook hele andere doelstellingen. Ook dat past natuurlijk wel een beetje in de hoofstedelijke P.C…
Note: ik begrijp dat ook nog Forever Flawless skincare centers bestaan, die eigendom zijn van de Philipijnse dermatologe Vicki Belo, en dat heeft hier niets mee te maken.
Ben jij al in de winkel geweest, ken je het merk uit het buitenland? Ik ben erg benieuwd naar jouw ervaringen. En tot slot: de proof is in the pudding, maar iets in mij is waakzaam.
Meer weten over dit onderwerp?
Schrijf je in voor onze wekelijkse nieuwsbrief!
Laatste reacties