Groen bezig zijn is mij met de paplepel ingegoten. Papier brachten wij naar een papiercontainer, glas ging naar de glasbak en zodra de groene en grijze rolcontainers werden ingevoerd werd groen en grijs afval gescheiden.
Eten uit de groentetuin
Sinds jaar en dag hebben mijn ouders een groentetuin, dus wij aten altijd onbespoten, verse groente uit eigen tuin. Nu nog steeds, en het verschil met groente uit de supermarkt is echt te merken. Er zit meer smaak aan en het belangrijkste er zijn geen bestrijdingsmiddelen gebruikt, dus het is echt gezond en lekker.
Groen, grijs en nu oranje
Nu breng ik mijn glas nog steeds naar de glasbak, papier wordt maandelijks opgehaald. Alleen het grijze en groene afval scheid ik niet vanwege ruimtegebrek in de keuken. Je ziet tegenwoordig ook steeds meer oranje containers in het straatbeeld verschijnen, maar het is me nog niet gelukt om daar mijn plastic afval naartoe te brengen.
Mijn elektrische fiets
Mijn elektrische fiets is mijn dagelijkse vervoer van en naar mijn werk, maar ook voor een 
dagje stadten of vrienden en familiebezoek. Binnen een straal van 15 kilometer probeer ik alles met de fiets te doen. Je moet de batterij natuurlijk wel regelmatig opladen, maar het gebruik van de auto voor deze kleine afstanden is veel slechter voor het milieu.
Ook de Lidl doet groen
In de supermarkt zie je ook steeds meer biologische producten verschijnen en het merk Fair Trade wordt echt op de kaart gezet. Ze verkopen het zelfs bij Lidl! Ik moet eerlijk zeggen dat ik vaak mijn vertrouwde merken gebruik, maar soms eens iets anders proberen, is natuurlijk helemaal niet zo gek en het smaakt net zo lekker.
I love….Yves Rocher
Qua cosmetica ben ik al jaren fan van het merk Yves Rocher. Mijn moeder bestelde regelmatig producten en sinds klein meisje gebruik ik al de zonnebrandproducten en aftersuns van Yves Rocher. Toen ik op mij zelf ging wonen bleef ik bij Yves Rocher bestellen. De douchegels, eaux de toilette, maar ook handcrème en haarverzorgingsproducten. De producten zijn lekker en je hoeft er de deur niet voor uit.
Ik wil een Lush winkel!
The Body Shop en Lush zijn ook favorieten van mij. Lush heb ik nog niet zo lang geleden ontdekt. Het is jammer dat deze winkel niet om de hoek zit anders zou ik er veel vaker komen.
H & M Consious kledinglijn
Omdat groen bezig zijn steeds hipper wordt, ben ik blij dat ik al een heel eind op weg ben. Zelfs mijn kleding probeer ik duurzaam te kopen bij bijvoorbeeld H&M, die de Conscious lijn heeft.
Als iedereen zich een klein beetje (of heleboel) van zijn groene kant laat zien is dat niet alleen beter voor het milieu maar zelf voel je je er ook prettiger bij, want wij en onze kinderen en kleinkinderen moeten ook nog van een mooie aarde kunnen genieten.
Dus ga allemaal Groen doen!
Het is toch erg dat wij ons dit allemaal laten aansmeren, omdat wij het zo zielig vinden voor die mensen die al zo weinig hebben. Maar ja, het is een mooi shirt van goede kwaliteit en er is niet aan te zien dat het nep is.
Daarnaast zou het me niet verbazen als een shirt van 60 euro voor 10 euro (of minder) het land verlaat.
of B-keuze. Want ook Tommy Hilfiger, Nike en Ralph Lauren worden in Azië gemaakt
Natuurlijk gaat Yildiz nog antwoorden, maar ik kanhet niet laten om even mijn vermoeden uit te spreken: namaak handel. tiert welig in Azie. Dus voor 20 dollar ben je nog bekocht.
Yildiz, weet jij hoe het zit met bekende merken die in het buitenland worden geproduceerd en voor veel geld worden verkocht? Wij waren dit voorjaar op Sri Lanka en hebben daar een winkel bezocht (wat voldeed aan Europese maatstaven) waar ze Tommy Hilfiger, Nike, Ralph Lauren, etc. verkochten. Het leek allemaal echt en de kwaliteit was goed. Er hing een prijskaartje aan van $ 60,- maar wij kregen het shirt mee voor $ 20,-. Dit was een speciale prijs voor ons, want het shirt werd in Amerika wel verkocht voor $ 60,-. $ 60,- voor een ‘echt’ shirt is een redelijke prijs maar krijgen deze arbeiders dan ook een beter loon? Ik vraag het mij af.
Je kunt je afvragen of H&M eigenlijk wel zo ‘conscious’ is. Allemaal leuk dat grote merken hoog van de toren blazen dat ze super verantwoord bezig zijn, maar je zou het ook kunnen bekijken als ‘green washing’. Doen alsof zij groen zijn voor de markt.. Daarbij, is het wel zo verantwoord, om naast de huidige lijnen ook nog een groene lijn te hebben, terwijl 30 tot 40 procent van kleding wordt vernietigd, zoals bekende trendwatchers meegeven?
In principe zou je er best vanuit kunnen gaan, dat kleding uit China en Bangladesh (veelal) onder slechte omstandigheden en voor te weinig loon wordt gemaakt – zeker bij grote merken en ketens – desondanks deze pretenderen hieraan te werken. Een geborduurd T-shirt te koop voor minder dan 5 euro. Iedereen weet toch dat dit niet kan? Stof, maakloon, marges.. geen wonder dat zo’n arbeider geen leefbaar loon uit zijn minimumloon haalt.. anderzijds kunnen lonen ook niet in één keer omhoog, want dan gaat de markt in dit land over de kop. Dit gebeurt in Indonesië.. perikele kwestie dus.
Zou je echt verantwoorde kleding willen kopen, groeit het aantal echt groene merken gestaag. Je zou kunnen kijken welke merken en ketens bewust bezig zijn via Fairwear.org (sociale waarden) en Made-By.org (sociaal en milieu). Daarbij heb ik in 2010 eens een fair fashion special geschreven voor De Betere Wereld, bestaande uit 7 delen.. mochten jullie meer willen weten: http://www.debeterewereld.nl/rubriek/Fairfashion/3122/Fair_Fashion_Special__deel_1__Echt_voor_iedereen en met betrekking tot vermindering uitstoot CO2 en eerlijke verloning is kleding geproduceerd in Europese landen en buurlanden inderdaad beter en natuurlijk het liefst met zo duurzaam mogelijke materialen (en in verpakking).
wellicht even op de site van de schone kleren of schone kleding campagne kijken….zij houden veel bij. en Yildiz weet er ook het eea van. Hoop dat ze nog even gaat reageren…
En hoe weet je of kleding ‘schoon’ geproduceerd is? Het zijn echt niet alleen de low end brands die gebruik maken van de goedkope naaiateliers. Ik ben wel blij dat de winkel waar ik de meeste kleding koop een duurzaamheidsbeleid heeft waar ook arbeidsomstandigheden een onderdeel van is. Maar koop ook t-shirtjes bij H&M. Weet niet hoe ‘schoon’ die zijn.
let jij erop Yvonne met je eigen kleding?
Niet van een opinie, they don’t care. Maar als we de zooi niet meer zouden kopen……
Ik denk niet dat bedrijven onder invloed van publieke opinie overstag gaan. Dit is al zoveel jaren aan de gang en er gebeurt helemaal niets. Ik zou graag willen dat de arbeidsomstandigheden veranderen. Ik denk dat je daar heen moet gaan en je een aantal jaren ter plaatse in moet zetten om misschien iets te kunnen veranderen. Als het beleid zou kunnen veranderen en de arbeidsomstandigheden verbeteren is dat zeker groen maar dat is nog ver weg.
Bedrijven zullen zich er wel degelijk iets van aan trekken wanneer de consument stopt met het kopen van deze kleding, maar dat laatste gaat niet gebeuren. Maar daar ligt het antwoord, de consument. Het is dweilen met de kraan open, wanneer het uit die landen weggetrokken wordt pak je de bevolking en wanneer je het zo laat ook. Het enige wat kan helpen is inderdaad de arbeidsomstandigheden veranderen. Maar daar zal een jarenlang proces aan vooraf gaan. Maar wij consumenten hebben een zeer grote rol in de beslissingen die grote bedrijven nemen betreffende waar het gemaakt wordt, zij zijn namelijk afhankelijk van de consument en niet andersom. Ben alleen bang dat dit een onomkeerbaar proces is wat niet meer terug te draaien is. Het is zoals het is.
Hoi tessa denk je niet dat bedrijven onder inloed van de publieke opinie overstag gaan om ethischer beleid te gaan voeren, en denk je nuet dat jij daar aan zou kunnen bijdragen? Is duurzaamheid van beleid in die zin voor jou ook niet groen? Ben wel benieuwd naar je mening
Helaas komt de Conscious lijn uit Bangladesh (dat is tenminste in het label te lezen) en ik denk dat het ook wel uit een ‘foute’ fabriek komt, want je betaalt er niet al teveel voor. Als ik nu andere kledingstukken bekijk komt het meeste wel uit een Aziatisch land. Bij het kopen van kleding let ik voornamelijk op de materialen en niet zo zeer waar het gemaakt wordt. Wat Gerti zegt is natuurlijk waar. Als wij geen kleding meer kopen uit India of Bangladesh hebben zij straks geen werk meer en ze hebben daar al zo weinig. Het verbeteren van de arbeidsomstandigheden daar hebben ze veel meer aan maar of dat zo makkelijk gaat dat denk ik niet.
Yvonne, het terugtrekken van de textielindustrie uit India en Bangladesh is geen oplossing. Het is een grote bron van inkomsten voor veel mensen die dan zonder werk zouden komen te zitten. Inzetten op betere arbeidsomstandigheden is beter.
Ik moet bekennen Monique dat ik nog nooit van hawala bankieren had gehoord. Het zou me ook niks verbazen als er in de wereld van de designerkleding en luxe cosmetica veel zwart geld omgaat.
in maart rezen er nog vragen over de consious kleding van H & M aldus de campagne Schone Kleren…..http://www.fashionunited.nl/Nieuws/Leads/%91Conscious_collectie_van_H%26M_zo_groen_nog_niet%92_2013032938699/
nou gerti, da’s nog eens een leuke inhaker. ik zat vandaag een artikel in de krant te lezen over hawala bankieren. jij hebt daar vast wel van gehoord. daar gaan wereldwijd miljarden in om. en deze clandestiene rijken kopen zich suf aan luxe goederen, mede omdat ze geld hebben, maar ook mede omdat er heel wat biljetjes wit gewassen moeten worden. ik speculaar maar op dat ze zich ook suf kopen aan kostbare designerkleding, de duurste cosmetica etc. waar menig simpele ziel geen geld voor heeft. naast alle vastgoed etc.
het heeft natuurlijk niet met duurzaamheid te maken maar wel met ethiek….dat wellicht die luxe industrieën in leven kunnen blijven dankzij badboys gedrag.
Nou laat ik je verrassen Yvonne, het is hier nog niet ter sprake gekomen maar goed beleid ten aanzien van mens en milieu behoort voor grote concerns in de wereld wel degelijk tot hun duurzaamheidsbeleid, dat dan weer een kapstok kan zijn voor ‘ groen’ ondernemen. Ik ga hier binnenkort meer over vertellen in mijn artikel over de nieuwe duurzaamheidsstrategien van het L’ Oreal concern.
Het raakt dan ook meteen een gevoelige snaar ten aanzien van de interpretatie van ‘ groen’. Je kunt er vele kanten mee op, maar alles komt altijd neer op respect houden voor mens en milieu zonder het winstoogmerk uit het oog te verliezen. want ten slotte wil iedereen geld verdienen.
ik ben daarom ook benieuwd naar het antwoord van Tessa op jouw vraag hoe netjes deze lijn van H &M geproduceerd wordt.
Enige reden dat er gebruik gemaakt wordt van naaiateliers in Bangladesh en India is dat het goedkoop is. Anders zouden de merken voor een naaiatelier in Europa gebruiken, maar dan hangt de kleding niet meer zo goedkoop aan de rekken. Er hoeft niet perse bloed te kleven aan een naaiatelier, maar het is wel hard werken voor zeer weinig loon, dus riekt toch in mijn ogen naar uitbuiting. Maar laten we het geen discussie laten worden over naaiateliers, ging over groen-zijn.
Yvonne, laten we niet alle naaiateliers in Bangladesh en India over één kam scheren. Ze zijn niet allemaal fout. Daarnaast zijn het niet alleen de goedkope merken waar ‘bloed’ aan kleeft. Er zijn ook high end merken die gebruik maken van naaiateliers waar de omstandigheden erbarmelijk zijn.
Ik kan helaas niet nog iets toevoegen aan mijn al geplaatste reactie. Maar de conscious lijn, daar gaat het toch om duurzame materialen en die manier waarop die verkregen zijn. Het lijkt me niet dat deze lijn bv in Italié of in Zweden zelf uit een atelier komt. Je kunt het nergens terugvinden waar de lijn gefabriceerd wordt, maar gezien de prijs moet dit wel uitdezelfde ateliers komen waar zij zaken mee doen met de reguliere lijn. Maar denk dat alleen de marketingafdeling van H&M in Zweden het weten.
Het was laatst in het nieuws dat H&M, C&A, Tesco en de Primark de slachtoffers, van het goedkope niet deugende naaiatelier in Bangladesh, een schadevergoeding moesten betalen. Dus die lieten/laten hun kleding daar maken.
Wat de fosfaten betreft, tja zo werkt dat in de grote mensen wereld helaas, verboden producten worden in de arme hulpbehoevende landen nog wel ingezet. Hetzelfde geldt voor medicijnen, hier verboden, daar wordt het nog gegeven.
Goh, daar zeg je wat over fosfaten in wasmiddelen. Ik ben als journalist in de jaren negentig eens met een hulpkonvooi meegeweest naar Roemenie, om goederen af te geven en daar een reportage over te maken. Het was namens een stichting van AH medewerkers -die dat hadden opgezet. Zij zamelden van alles in. Kleding, speelgoed, medicijnen en kregen ook wasmiddelen en dergelijke mee. Ik hoorde al snel dat het om wasmiddelen ging waar nog fosfaten in zaten. Die konden hier niet meer verkocht worden, en waren dus goed genoeg voor deze arme regio. Best ergerlijk, omdat de fosfaten daar dan wel weer in het milieu bleven komen, en wie weet via rivieren toch ook weer bij ons terecht kwamen. Ik heb dat toen verder niet meer onderzocht – in hoeverre die rivieren loop ook weer invloed op het milieu bij ons heeft..;-)
en heb jij gecheckt yvonne of die lijn bij ‘foute’ naaiateliers wordt gemaakt? je kunt natuurlijk niet zomaar wat roepen zonder te staven;-) dat is een beetje tendentieus. Tessa heb jij dat eigenlijk gecheckt? en is het voor jou een voorwaarde bij het kopen van kleding, dat het niet alleen van milieuvriendelijke materialen is maar dat er ook mensvriendelijke arbeidsomstandigheden aan te pas komen?
Klinkt wel heel gezellig en vooral gezond, groente uit eigen tuin. Ik heb respect voor mensen die heel ‘groen’ leven. Mijn moeder was er in haar tijd eigenlijk al mee bezig. Kocht Klok waspoeder omdat er minder fosfaten in zaten, zei altijd anders vervuilen we het water zo. Wat H&M betreft, ik vraag me af wat de Conscious lijn toevoegt.Er wordt dan wel met duurzaam materiaal gewerkt maar ook deze kledinglijn komt uit de foute naaiateliers waar mensen te lang zitten opgesloten om voor weinig de kleding te naaien. We willen/kunnen immers niet teveel aan kleding uitgeven.
Grappig hoe ervaringen kunnen verschillen. Mijn ouders verbouwden ook groenten in hun tuin. Ik kan me vooral herinneren dat we dagen achter elkaar hetzelfde aten, boontjes, raapsteel, kool. Ha ha