BeautyJournaal is er trots op een waardige opvolger te hebben gevonden voor wijlen cosmetische wetenschapper, professor Johann Wiechers. Nieuw in ons expertteam is biochemicus Hans Lambers en hij zal al jullie ingewikkelde vragen over claims, technieken, werkzame stoffen en formuleringen gaan behandelingen. Je lees hier meer over Hans Lambers. Om alvast een beetje bekend te […]

04:41 - 02:48
luistertijd 04:41 - leestijd 02:48

BeautyJournaal is er trots op een waardige opvolger te hebben gevonden voor wijlen cosmetische wetenschapper, professor Johann Wiechers. Nieuw in ons expertteam is biochemicus Hans Lambers en hij zal al jullie ingewikkelde vragen over claims, technieken, werkzame stoffen en formuleringen gaan behandelingen. Je lees hier meer over Hans Lambers.

Om alvast een beetje bekend te raken met onze nieuwe expert hebben wij een tweedelige serie met hem opgezet waarin we hem tien actuele vragen over ontwikkelingen in de cosmetica hebben voorgelegd. Hier komt deel 1!

Wat vond je de afgelopen tien jaar de beste innovatie in cosmetica op het gebied van anti-aging skincare?

Ongetwijfeld de producten die hebben ingespeeld op het besef dat UV-straling niet alleen korte termijn maar ook lange termijn schade aan de huid kan toebrengen. Zoals bekend kan op de korte termijn UV-B straling huidverbranding en de kans op huidkanker verhogen, maar op de lange termijn is het vooral de UV-A straling die de huidveroudering versnelt, o.a. door verhoogde collageen afbraak in de dermis. Producten die UV-B én UV-A bescherming bieden leveren een wezenlijke bijdrage aan het tegengaan van huidveroudering (zgn. photo-ageing of ‘extrinsic’ aging), zeker als je deze producten gebruikt in je tiener- en twintiger-jaren.

Welke trend voorzie jij een voorspoedige ontwikkeling doormaken en waarom?

Vooral producten die een pre-biotische of pro-biotische werking op de huid hebben. Net als bij de darmflora, speelt de huidflora een belangrijke rol in het gezond houden van de huid d.m.v. een symbiotische relatie tussen bacteriën en de epidermis (bovenste laag van de huid). Producten die dit ‘ecosysteem’ in stand houden en/of optimaliseren zullen een bijdrage leveren aan de barrièrefunctie van de huid. Dit kan gerealiseerd worden door producten die de juiste ‘voeding’ (= pre-biotica) aan de ‘goede’ huidbacteriën geven of producten die direct deze ‘goede’ bacteriën aan de huid toevoegen (= pro-biotica). Deze laatste aanpak is natuurlijk moeilijk en zal een grote uitdaging voor formuleerders zijn om met dit concept producten te realiseren.

Er is een trend om te communiceren wat er niet meer in de pot zit: geen parabenen, geen sls of sles, geen parfum, geen siliconen. Wat vind je van deze ontwikkeling?

Ik vind dit geen goede ontwikkeling, om verschillende redenen. Ten eerste omdat talloze studies hebben aangetoond dat de genoemde ingrediënten veilig zijn bij normaal cosmetisch gebruik. Resultaten van deze studies worden vaak door ‘leken’ uit hun verband gerukt en verkeerd geïnterpreteerd.

Ten tweede wordt hierdoor de hele cosmetische industrie in diskrediet gebracht en ontstaat er een onterechte cosmetica ‘scare’ dat het gebruik van cosmetische producten niet veilig zou zijn. Hoogstens kan gesteld worden dat er bijv. bij het gebruik van parfum een verhoogde kans op huidallergieën bestaat, maar de industrie onderkend dit risico en waarschuwt de consument op het etiket voor de aanwezigheid van deze potentiële allergenen.

Wat is je mening over nanotechnologie in cosmetica? Is het veilig genoeg volgens jou en is het goed dat er vanaf 2013 melding van moet worden gemaakt op cosmetica?

Ik ben van mening dat, net als bij de hierboven benoemde ingrediënten, er een onterechte en overdreven angst wordt gezaaid m.b.t. het gebruik van nanotechnologie. We moeten bedenken dat deze superkleine deeltjes (ca. 1 – 100 nm) eigenlijk al lang in cosmetica worden gebruikt; denk bijv. aan liposomen, TiO2 (en ZnO) partikels of  micro-emulsies. In die zin is het in een aantal gevallen eigenlijk oude wijn in nieuwe zakken. Het is waar dat deze ministructuren wel eens nieuwe en verrassende eigenschappen zouden kunnen bezitten en daarom extra goed getest moeten worden op bijv. onverwacht hoge huidpenetratie capaciteit. Vele studies hebben aangetoond dat de hierboven genoemde TiO2 partikels (titaniumdioxide) niet de huid binnendringen, hoogstens ophopen in de haarfollikels en huidrimpels; hieruit blijkt dat de zorg m.b.t. TiO2 ongegrond is.

Ik vind dat nieuwe nanodeeltjes zeker extra goed getest zullen moeten worden i.v.m. mogelijk onverwachte en ongewenste eigenschappen. Voor de sceptische consument is het geruststellend dat de aanwezigheid van nanodeeltjes op het product vermeld zullen gaan worden, zodat zij in de toekomst de vrije keus hebben om het product wel of niet te kopen.

Binnenkort verschijnt deel 2.

Heb je vragen aan onze biochemicus Hans Lambers? Stuur ze via het contactformulier o.v.v. Hans.

Lees ook