BeautyJournaal’s Shop Redactie favorieten
Indeed Labs Eysilix II Serum oogcrème
Xerjoff Shooting Stars
Een filosoof vroeg eens: “Zijn we mensen omdat we naar de sterren kijken of kijken we naar ze omdat we mensen zijn?” Zinloos eigenlijk. Kijken de sterren terug? Dat is een goede vraag.
Mythen
Zo begint de film “Stardust”, een modern sprookje over de magische wereld waar sterren in een menselijk gedaante verschijnen, verliefd worden en de gelukkige winnaar van hun hart het eeuwige leven schenken. Zo werkt het in de sprookjes. Maar de realiteit is niet minder mooi. Het blijft een romantische en ook een mysterieuze ervaring om naar de sterren te kijken. En hoe indrukwekkend het is om een vallende ster te zien? Zou het een teken der Goden zijn om ons te laten zien, dat ons gebed is gehoord en onze wensen in vervulling zullen gaan? Of betekent het, dat iemands ziel haar aardse lichaam heeft verlaten? Er bestaan zo veel mythen en legenden rond de vallende sterren.
Inmiddels weten we dat sterren niet uit de hemel vallen. Het zijn meteorieten die door onze dampkring heen schieten en verbranden. Uiteindelijk dwarrelen ze neer als sterrenstof of veroorzaken ze een catastrofe, als ze maar groot genoeg zijn. Het blijft indrukwekkend – de ontmoeting tussen de Hemel en de Aarde. Het was ook de inspiratie achter de twaalf geuren uit de “Shooting Stars” collectie van het prestigieuze Italiaanse merk Xerjoff. De geuren zijn vernoemd naar meteorieten en verbergen een mysterieuze boodschap uit het universum.
Bij de damescollectie bespreek ik de iris-geuren. Hetzelfde thema, maar op verschillende manieren gepresenteerd.
*Shingl
Shingl is een meteoriet gevonden in Shingle Springs, Californië, ergens in 1870. De smid die hem vond, wilde hem omsmelten, maar James Crossman, eigennaar van goudmijnen weerhield hem, juist vanwege de exotische oorsprong van de steen. De geur is opgebouwd uit bergamot, basilicum, anijs, rum, iris, vetiver, amber, musk en vanilla. De iris heeft hierin iets gourmand-achtigs, vanwege het fruitige begin en de karamelachtige afronding. De iris heeft iets weg van een aristocratisch meisje dat tegelijkertijd melancholisch als afstandelijk is. Ze is een nachtwezen, vaak te vinden in chique bars, Margharita’s drinkend. Qua karakter herinnert deze deze geur mij aan Candy van Prada, maar dan minder roekeloos. Shingl kan haar introverte zusje zijn.
*Ibitira
Ibitira was een vallende ochtendster in Brazilië, op 30 juni 1957. Ibitiria geeft me totaal andere kijk op het iris-thema. Hij is klassieker, houtachtig en poederig met een uitgesproken noot van viooltje. De geur is samengesteld uit de noten van Italiaanse citroen, groen viooltje, oranjebloesems, Bulgaarse roos, neroli, Florentijnse iris, cederhout, Haïtiaanse Vetiver, Bourbon vanille en musk. Een mooie geur voor de liefhebbers van de oude klassieke stijl in parfumerie. Het ruiken aan Ibitira doet me denken aan een boudoir bedekt met zijdezachte stof in pastelblauw. Overal zachte veren ter decoratie, penantspiegels en een antiek houten poudreuse. Een beeld uit de jaren twintig. Qua karakter is deze geur vergelijkbaar met de parfumklassiekers zoals Meteorites van Guerlain of iets meer bekende Chanel N 19.
*Uden
En dan komt opeens een interessante geur tevoorschijn met een bijzondere naam Uden. Klinkt het niet bekend? Op 12 juni 1840 viel er een meteoriet neer tussen Uden en Volkel. Ik ben zeer benieuwd of ik iets van Nederland in de geur terug kan vinden. Het is samengesteld uit grapefruit, citroen, rum, roos, sandelhout, guaiachout (heeft een rokerig houtgeur met de accenten van roos en abrikoos), vanilla, koffie en musk. Geen tulpen of haring helaas (of juist gelukkig), maar koffie klinkt heel Nederlands. Er bestaat zelfs een grapje over een toerist die dacht Nederlands voor “goedemorgen” eigenlijk “koffie” was. Omdat hij het woord “koffie” overal als eerste hoorde zodra hij binnenkwam.
Zee
En rum, samen met de exotische guaiachout en sandelhout doen me ook aan ons VOC verleden denken. Ook de zee ruik ik ergens, heel ver weg. Alsof de geur van zeewater met een beetje van jodium in de lucht, door de wind is meegevoerd – naar Uden. Ik ruik ook een Oosters thema in de vorm van exotische zoete lekkernijen met een subtiel vleugje van kruiden.
Koffie
Ik ruik duidelijk de koffiegeur – een onmiskenbaar teken van gezelligheid. Daarbij een tosti met de sinaasappelmarmelade. En ergens in de verte ruik ik bos en droge houtgeur.
Het is een bijzondere combinatie, die bij mij herinneren oproept. Uit de tijd dat ik voor het eerst naar Nederland kwam. Ik weet niet precies hoe, maar het is Xerjoff wel gelukt om de essentie van modern Nederland in de geur te vangen. Het is een herengeur, maar ik denk dat het ook heel mooi op de dameshuid kan openen.
*Dhofar
Als we dan toch over echte herengeuren gaan prante, dan is Dhofar misschien de beste kandidaat. Deze geur is genoemd naar een meteoriet die in Oman terechtkwam. Een echte macho! Hij is groot en stoer met goed ontwikkelde borst- en schouderspieren, een lage stem, een doorborende blik in de ogen, maar een vrij rustig karakter.
Machismo uit de jaren ’70 en ’80
In de verte ruik ik een mengsel van leer en muskusachtige mannelijkheid en daar bovenop een warme mix van kruiden en sinaasappelbloesem. Een aromatisch mengsel met lichte frisse accenten en bittere nuancen, afkomstig van lavendel en dennennaaldjes. Het herinnert me aan de boslucht. In zijn totaliteit doet deze geur me denken aan de oude goede macho klassiekers uit de jaren 70-80. Als voorbeeld kan ik misschien Aramis noemen. Dhofar is een mooie geur voor een zelfverzekerde man met een goed karakter, sterke wilskracht en veel sexappeal. De noten van deze geur zijn: lavendel, koriander, dennennaaldjes, laurierblad, sinaasappelbloesem, roos, anjer, sandelhout, pathoeli, labdanum (ook vloeibare amber genoemd), boswelia balsem (wat overigens als Myroswelia wordt gecommuniceerd?) en amber.
Dat Myroswelia hars vind ik apart, omdat ik er niets over kan vinden in literatuur. Geen plant die zo heet, geen geurstof die zo heet. De naam lijkt wel samengesteld uit twee andere vrij bekende plantensoorten – Mirre (Commiphora Myrrha) en Wierook (Boswellia serrata). Wellicht is Myroswelia een mengsel van beide harsen. Of een product van zogenaamde codistillatie. Soms wordt etherische olie verkregen uit niet één plant, maar van een combinatie van twee of meerdere planten. Het meest bekende voorbeeld is een codistillatie van roos en sandelhout uit India. Wellicht werd in Dhofar ook een olie gebruikt verkregen uit de codistillatie van mirre en wierook. Maar dat zijn slechts mijn vermoeden. Er moet ook altijd een plek voor het geheim blijven. Vooral als wij het over de vallende sterren hebben.
Meer weten over dit onderwerp?
Schrijf je in voor onze wekelijkse nieuwsbrief!
