Broeit er iets? Loopt het tijdperk waarin vooral tieners worden geronseld om het gezicht te zijn van gebruiksvoorwerpen voor volwassen vrouwen, nu eindelijk ten einde?
Recent besteedde De Volkskrant al een artikel aan de comeback van modellen met een fijne volwassen leeftijd in modeshoots en voor catwalkparades. Dit weekend waagde deze krant zich ook aan een fotoreportage waarin volwassen vrouwen beretrots hun natuurlijke grijze haar tonen. Het is even slikken, vooral als je zelf nog in de Twilight zone verkeerd van ‘zal ik wel of zal ik niet…’, maar het is ook bemoedigend. Omdat het merendeel van de volwassen vrouwen – denk leeftijd van 35/50 jaar (…) heus doodmoe is van het haarverven omdat ze dat al gemiddeld 15 of 20 jaar of langer gedaan heeft. Zoals deze vrouwen van wel meer dingen moe worden (sterke parfumluchten in cosmetica, slechte make-up, überhaupt slechte crèmes, mannen met weinig kennis van vrouwen, vrouwen die als ze volwassen zijn nog steeds niets van zichzelf (willen) snappen, te weinig echt goede vrouwenprogramma’s op tv waar je met je brains ook nog wat mee kan)…en niet te vergeten: slecht zittende vrouwenkleding en designerkleding tot maatje 40. Want wat de gemiddelde volwassen vrouw dus tegenwoordig ook heeft, is geld! Geld om goede kwaliteitsproducten kopen met een eerlijk, zinnig verhaal, liefdevol verpakt en evenzo liefdevol aangesmeerd. Of het nou om die pot crème gaat of een goed kledingstuk.
Op de catwalk lijkt zich momenteel een wonder te voltrekken. De chique dameskleding komt terug, en om daarmee ook een statement te maken naar volwassen vrouwen durft Jean Paul Gaultier voor de winter 2011/12- collectie het zelfs aan om zijn modellen met grijs haar het plankier op te sturen. Hoera!!!
Modejournaliste Bregje Lampe van Het Parool bekent nu in haar voorwoord van het modemagazine dat dit weekend bij de krant zat, dat ook voor haar de tijd rijp is. Ze is dertig geworden en ze is klaar met die vijfdehands hippiekleding (waar overigens nog altijd de halve Jordaan mee rondloopt, of fietst – de bak vol met kinderen) – ze wil nu chic. Ik slaakte een zucht van verlichting toen ik dat las. Ooit was zij (sorry, Breg…) voor mij vanwege haar kleedstijl het exponent van modestylistes en journalistes geworden die zo rechtstreeks van de maandagochtend-lapjes-markt-in-de-Jordaan waren weggelopen. In een interview voor hetkrantje van de Vereniging van Modejournalisten heb ik dit nog wel eens niet begrijpend aangekaart – in algemene zin. Waarom zagen ze er als ongelofelijke voddenbalen uit, terwijl ze wel modellen voor modereportages in de bladen geacht waren tip top aan te kleden? Nu was het ook de tijd van de voddenbalendracht – dat wel. Maar het was blijkbaar ook een leeftijdsissue.
En nu lijken zich aan de horizon de eerste tekenen van een nieuw elan af te tekenen. Gewoon lekker volwassen: grijs haar in een stoere Martin Margiela look, of een sleek pak van Jean Paul Gaultier. Een van de redenen waarom ik trouwens de winkels Sprmrkt in Amsterdam zo geweldig vind: vrouwen die in de jaren’80 New Wave en Punk waren en nu vet 40+ zijn, kopen hier hun sexy, stoere kleding van Rick Owens, Margiela, et cetera.
Maar wat zou Gaultier ons een plezier hebben gedaan als hij voor zijn nieuwe wintershow echte volwassen vrouwen het plankier op had gestuurd. Want hoe dan ook: die designkleding en dat grijze haar staat natuurlijk nog altijd beter op een superslanke 17-jarige dan bij een 40+ vrouw. Heel veel vrouwen zien er serieus decennia ouder uit dan ze werkelijk zijn met grijs haar.
Ook Levi’s durft het eindelijk aan om jeans te produceren waarin je grote billen, dijen en heupen kunnen passen. Het eerste wat je denkt is: ‘wat aardig, eindelijk!’Maar nee, je weet al snel dat Levi’s vooral de royaal bemeten Zuid-Amerikaanse vrouwen op het oog heeft (een upcoming market zoals dat in economische termen heet) – want hoe rond de nieuwe ID Curve modellen ook mogen zijn, je moet nog altijd zorgen dat je wel in een maatje 33 komt (maximaal….). In hun beeldcampagnes word je dat ook duidelijk ingepeperd: de meisjes zijn ultra-jong – niks volwassen vrouw!
Tijd voor nieuw reveil, ben er helemaal voor in. Stapje voor stapje- hangend tussen grijs en blond, tussen rimpel en injectable, tussen baggy trousers en mantelpak. Hopende dat het geen eenmalige grap is, dat koketteren met dat ouder worden van vrouwen. Want uit idealisme is het niet geboren…ergens moeten de eurotekens glinsteren. Nu ja, it’s a fact…die centen zijn er. Dus kom maar op! Maar doe het dan ook ECHT.
En ehm..wij hebben het stempel ‘oudere of rijpere’ vrouw/huid…whatever al in de ban gedaan. Waarom moet er altijd gecommuniceerd worden vanuit het perspectief van een jongere? De doelgroep voelt zich namelijk helemaal niet aangsproken door deze termen, ja, op de verkeerde manier. En de jongere doelgroep heeft er niets aan, ja, behalve dan als signaal van ‘oh, da’s niet voor mij bedoeld’. Mogen we asteblieft gewoon volwassen blijven de rest van ons leven?
Nog meer ‘grijs’:
