BeautyJournaal’s Shop Redactie favorieten
Pascaud Vernix Caseosa dag- en nachtcrème
Kenzo by Kenzo
Kenzo viert zijn 40-jarig bestaan met twee nieuwe geuren, die als limited edition worden gelanceerd. Over de naam van deze geuren wordt een beetje geheimzinnig gedaan – op het flesje en op het doosje zie je alleen “Kenzo” en dan “femme” of “homme” staan en verder niets. Zelfs het persbericht zegt er niets over. Het komt doordat het hier om een Signature Scent van Kenzo gaat en dat betekent dat het simpelweg “Kenzo” heet. Uiteraard in twee versies – voor heren en voor dames.
Interessant om te melden is dat de geur op Internet regelmatig “Once upon a time” wordt genoemd. Kenzo zegt hier zelf over niet te begrijpen waarom die naam er is, want het klopt dus niet. Mogelijk is het een eigen leven gaan leiden doordat iemand deze (film)naam als metafoor heeft gebruikt voor de geur, waarna andere bloggers het gewoon klakkeloos als een feit – als de officiële parfumnaam- hebben overgenomen. Toch heeft minstens één van de bloggers heeft mij verteld dat “Once upon a time” de oorspronkelijke naam was waarmee het parfum bij Sephora in Parijs werd geïntroduceerd. Dus…..de waarheid zal in het midden liggen.
Ik review de damesversie van de Kenzo Limited Edition. De herenversie ben ik nog niet tegengekomen.
De verjaardagsgeur van Kenzo is verpakt in een origineel doosje. Het lijkt alsof deze uit de stof is gemaakt. Een klassiek behangetje waarmee vroeger de muren van landhuizen werden bekleed. Ik kan zelfs de structuur van de stof met mijn vingers voelen, wat voor een extra sensuele beleving zorgt. De bloemenprint in contrasterende turquoise en fuchsia kleuren met een tintje rustgevend geel, maakt er een feestelijke beleving van.
De vormgeving van de flacon zelf is een beetje teleurstellend. Een simpele cilindrische vorm, waarop een papieren etiketje is geplakt. Ja, het is op een originele manier opgeplakt en lijkt niet op een gewoon label, maar toch wekt het eerder indruk het resultaat van een anoniem knutselwerkje te zijn dan van een professioneel, doordachte vormgeving.
Er zijn zoveel Kenzo geuren die zich juist onderscheiden door de vormgeving van de flacon. Waarom ziet dit er dan zo
bot uit? De turquoise kleur van het flacon is wel mooi – een intense blauwe kleur met groene nuance, die aan de rust van zeedieptes doet denken. Vooral op de dop, waarop het met parelmoerglans wordt gecombineerd, geeft het een bijzonder gevoel. Jammer dat die parelmoerglans niet voor de hele flacon is gebruikt.
De damesgeur voor de Signature Scent van Kenzo is gecreëerd door de parfumeurs Christine Nagel en Benoist Lapouza.
Christine ontwierp ook Eau de Cartier, Miss Dior Cherie, The One for woman van Dolce & Gabbana, Encre Noire Pour Elle van Lalique, aantal geuren voor Jo Malone, Ambre Soie van Giorgio Armani Privee, en vele anderen. Benoist kennen wij van Si Lolita van Lolita Lempicka, een aantal geuren van Pierre Cardin en andere, wat minder bekende geuren. Christine en Benoist hebben samen een bloemencompositie gemaakt van roos, fresia en magnolia, die ze met een zachte basis van hout en amandel hebben gecombineerd.
Kenzo opent met een mooie rozenwolk. Een klassieke, beetje ouderwetse roos met koele satijn aanvoelende blaadjes. Snel na de roos ruik ik ook het magnolia akkoord. Het is een beetje bijzondere geur in de parfumerie – het wel bloemig, maar toch beleef ik het eerder als zoutig en fris, dan als zoet, hoewel er beide facetten in de magnoliageur zitten. Fresia kan ik hier niet duidelijk herkennen, maar dat is ook geen makkelijke geur in de parfumerie. Vaak wordt het door de sterkere bloemen overruled, waardoor het slechts als een frisse, iets groene nuance is te herkennen, maar niet meer als zelfstandige noot.
Kenzo laat een subtiele warme sliert achter met de bloemige nuancen van roos en musk. Hoewel ik geen duidelijke aquatische noten herken, roept Kenzo bij mij wel het gevoel van het drijven in de warme wateren van de Stille Zuidzee op.
Wat mij in deze geur een beetje stoort is een opdringerige anijsachtige noot, die ik vanaf begin tot het eind kan ruiken. Maar dat kan ook aan mij liggen. Soms merk ik, dat onze neus is geneigd om de noten, die wij als “onaangenaam” ervaren uit de hele compositie afzonderen en versterken, waardoor het als een storende factor wordt ervaren. Maar of deze noot daadwerkelijk onaangenaam is of niet ligt vaak aan onze ervaring en emotionele beleving. Als ik deze geur meerdere keren op mijn huid spuit en mijn aandacht op de andere aspecten van de geur probeer te concentreren, dan lukt het ook om deze onaangename noot een beetje te onderdrukken, zodat ik van de hele compositie kan genieten
Meer weten over dit onderwerp?
Schrijf je in voor onze wekelijkse nieuwsbrief!
