BeautyJournaal’s Shop Redactie favorieten
CeraVe Moisturing Cream voor de droge huid
Serge Lutens Bas de Soie
Ik heb er vaak geen probleem mee om een damesgeur op te spuiten – voor vele geuren zijn geen duidelijke reden waarom ze bij een bepaalde sekse horen. Hoewel er ook parfums zijn die je als man niet zo makkelijk kan dragen. Dat zijn, bijvoorbeeld, makkelijk herkenbare damesparfums, zoals Chanel No. 5 of Poison van Christian Dior. Ook moet je voorzichtig zijn met bloemige geuren en poederige aspecten van iris. En soms is het de naam die het moeilijk maakt:
Hoe beantwoord ik de vraag over het parfum dat ik vandaag op heb? Want ja, vandaag draag ik de Zijde Kousen. Ik voel mij net Nick Marshall uit de film “What Women Want” in de nacht van zijn transformatie…
Iris en hyacint
Dus, vandaag heb ik Bas de Soie van Serge Lutens op. Of inderdaad de “zijde kousen” in het Nederlands. Het is een duet van iris en hyacint. Eerst was ik een beetje verbaasd over het feit dat een hyacint geur in het najaar wordt uitgebracht. Het is toch de bloem van het voorjaar? Maar toen ik het parfum rook werd het mij duidelijk. Bas de Soie schildert een landschap in transparante kleuren van wit, licht blauw en licht paars. Een koele scherpe en afstandelijke hyacint en een poederachtige iris – een combinatie die aan een dun laagje van de eerste sneeuw doet denken. Zo zou adem van de Sneeuwkoningin kunnen ruiken…
Op mijn huid opent dit parfum met een poedergeur van iris. Alsof je met je neus in een dames make-up tasje zit. Een kort intiem moment eigenlijk. Wanneer je naar iets wat strikt persoonlijk is (zoals de inhoud van het damestasje), even gluurt. Maar snel wordt het tasje voor neus dicht gedaan en ontmoet je een koele verachtelijke blik van de eigenares die je betrapt.
Als koele zijde op de huid
Dat is de hyacint, die heel herkenbaar is door zijn scherpe groene noot. Maar hier ruik je niet de levende bloem, want al zijn bloemige en zinnige aspecten zijn verdoofd. Het is eerder een tekening in licht blauw aquarel. Kil en scherp als een stuk ijs. Daarachter ruik je weer een ander aspect van iris, een koude bijna leerachtige noot, die wellicht zachter is, maar net zo koud. En samen blijven deze koude aspecten van twee bloemen een hoofdthema vormen van dit parfum – de zijde, die zo koel voelt bij aanraking.
‘Bas de Soie schildert een landschap in transparante kleuren van wit, licht blauw en licht paars. Een koele scherpe en afstandelijke hyacint en een poederachtige iris – een combinatie die aan een dun laagje van de eerste sneeuw doet denken. Zo zou adem van de Sneeuwkoningin kunnen ruiken…’
Maar er zijn ook warme en zinnige aspecten in deze geur, want iris heeft ook een kruidig, houtige nuance in zich. In Bas de Soie is het heel subtiel, maar duidelijk
aanwezig. Op mijn huid ruikt het als een dun knapperig plakje van de witte chocolade in de basis. Ik moet er wel bij zeggen dat mijn huid vaak de zoete, warme en kruidige noten versterkt.
Echt onderscheidend
Serge Lutens staat bekend om zijn zware kruidig oriëntaalse creaties. Bas de Soie is wat dat betreft een tegenovergestelde geur. Het onderscheidt zich ook duidelijk van de meeste moderne geuren, die in het algemeen of fris zijn met de noten van citrus en zee of fruitig-orientaals met de noten van exotische bloemen, fruit en amber.
Het beste kun je het misschien vergelijken met Infusion d’Iris (en zijn flankers) van Prada, die ook een koel leerachtige aspect van iris benadrukt. Hoewel de poederige aspecten van iris heel vrouwelijk overkomen, zou deze geur ook op de mannenhuid goed kunnen openen. Het is dan te vergelijken met bijvoorbeeld Grey Flannel van Geofrey Beene, waar hyacint met viooltjes blad is gecombineerd. En diegene die Bas de Soie te transparant vindt, kan ook Vetiver Dance van Andy Tauer proberen – waar Vetiver een stevige basis vormt voor de witte bloemen.
Meer weten over dit onderwerp?
Schrijf je in voor onze wekelijkse nieuwsbrief!
12 reacties
@max, wellicht is je handicap ook juist je kracht! omdat je mogelijk wat worstelt met metaforen komen daar juist wonderlijke, prachtige volzinnen uit voort! houen zo!
@Monique – hier word ik helemaal spraakloos van.
@R0na Mijn eerste taal is Russisch. En het probleem van de tweede taal is meer, dat ik soms een mooi gevoel of associatie in mijn hoofd heb, waarvoor ik moeilijk de woorden kan vinden. Ergens omdat nog niet alle nuancen in woordgebruik en uitdrukkingen mij bekend zijn. Misschien moet ik een Nederlaandse schrijven vinden, die ook mooi beeldend en metaforisch kan schrijven en haar/zijn boeken te lezen. Wat e-mail betreft – lijkt mij een leuk idee.
Nou, Maxim, als Nederlands je tweede taal is hoef je je niet al te bezorgd te maken over je spelen met nuances (althans toch niet in je parfumreviews!): “Op mijn huid ruikt het als een dun knapperig plakje van de witte chocolade in de basis”Ik bedoel maar……
En inderdaad, gewoon doen want iedere keer leer je daar meer van.
Nieuwsgierig: wat is dan je ‘eerste’taal?
By the way: als je wilt, vraag dan aan Monique mijn e-mailadres, ik wil je graag nog iets zeggen op schrijfgebied.
@aromax…..miauw:-)
@Rona – nee, ik schreef nooit. Maar ben er het mee eens – volgens mij zit er een potentieel die ontwikkeld kan worden. Maar soms is het moeilijk, omdat Nederland mijn tweede taal is en dan kan ik niet alle nuancen goed voelen om met de taal te gaan spelen. Maar goed – wat er niet is kan men leren en dat doe je ook “al doende…”
Ik dacht het al – volgens mij had ik iets gemist. Inderdaad – eigen test verschenen hier op Beautyjournaal en ik heb het niet gezien… Foei, foei! Niet meer lang wegblijven!
En dan nog met zo’n prachtige commentaren 😉 Dank jullie wel! Ik voel me net een kat, die achter zijn oortje wordt gekribbeld 😉 Ik ga spinnen.
@Jolanda poederachtig is een heel moeilijk begrip. Ja, vaak is het iris (denk aan de damestasje en make-up guer). Maar ik heb ook geleerd, dat vanille met citroen ook voor zo’n effect zorgen (had hem nog niet kunnen snappen). Ook parfums met aldehyden (Chanel N5, Caleche) bij mij associatie met poeder oproepen.
@Rona @Monique tja – eigenlijk sprookjes schrijven of parfums maken – beide is toch een illusie creëren? IK geloof dat ik het inderdaad leuk vind 🙂
IK ben voor!!
Of gewoon allebei?
volgens mij moet maxim sprookjesboeken gaan schrijven – of…….PARFUMS GAAN ONTWIKKELEN!!
En als ik een reactie typ dan zijn de lettertjes zo klein (voor kippige-ik)dat ik niet zie dat er geen koninginnen staat, maar goed je snapt het wel:-))
Ohohoh Maxim! Wederom een prachtige review. Ik ben jaloers op deze zin: ‘Zo zou de adem van de sneeuwkoningin kunnen ruiken’ Had ik die maar bedacht! Maar goed, sneeuwkoningen komen tot nu toe in mijn verhalen niet voor, daarvoor spelen ze te zuidelijk:-)) En dan nog deze omschrijving: “Maar hier ruik je niet de levende bloem, want al zijn bloemige en zinnige aspecten zijn verdoofd. Het is eerder een tekening in licht blauw aquarel. Kil en scherp als een stuk ijs.” Zo mooi! Schrijf je ook, ik bedoel behalve reviews? If not dan zou ik daar maar snel mee beginnen.
Sorry dat ik in herhalingen val maar: Schitterende review en iedere keer weet je de lezer erg benieuwd naar de geur te maken. .
Weer wat geleerd, Iris is dus verantwoordelijk voor die poederachtige geur. daar ben ik gek op!