Uit de BeautyJournaal shop
Iconic Elements Daycream met natuurlijk UVA filter
€ 24,95
Aan de andere kant van de medaille speelt zich eenzelfde horrorscenario af: jonge meiden die permanent met hun gewicht bezig zijn en op dieet zijn. Uit een studie uit 2002 onder ruim 81 duizend meisjes uit Minnesota bleek dat de helft met hun gewicht bezig was – met afvallen!, zo lezen we een artikel in The New York Times deze week. En ouders zitten in een spagaat, ze worden door gezondheidsinstanties gewaarschuwd om op het gewicht van hun kinderen te letten, maar tegelijkertijd moeten ze hun kinderen een positief zelfbeeld over hun lichaam bijbrengen. Hoe gaat dat samen, als het al samen gaat? Toen de Obamaatjes de afgelopen jaren serieus met het gewicht van hun eigen kinderen aan de slag gingen omdat ze wat chubby werden en de Eerste Moeder ook een campagne tegen obesitas ging ondersteunen, gaf dat veel roering. Vooral de impact van de mening van mama blijkt groot te zijn op dochters, zo lezen we in dat zelfde artikel. De woorden die vader uitspreekt over het lichaamsgewicht van zijn kinderen hakt er minder in. ‘Hoe meer een moeder laat blijken aan haar dochter dat ze bezorgd is over haar gewicht, hoe onzekerder het kind wordt en hoe groter de kans is dat het een negatief zelfbeeld ontwikkeld.’ Gemeld wordt ook dat moeders van nature meer met het gewicht van hun dochters dan van hun zonen bezig zijn.
Ik heb zelf een dochter van zes en gewicht is nooit een punt van discussie in ons gezin. Alleen al omdat ik er zelf niet mee bezig ben (mijn man ook niet), nooit een dieet volg en ook nooit zal doen (hoop ik). Natuurlijk, door de jaren heen komen er wat kilootjes bij, nou ja, dan maar. Ik hou van snoepen, maar ook van bewegen en probeer op alles een klein beetje te letten, maar ontzeg mezelf niets omdat ik dat rationeel zou moeten doen. Bij mijn dochter ben ik er inderdaad wel kritischer op. Ze is opgevoed met rauwkost en die bakken groente blijven er ook in gaan als ze ’s middags haar tv-uurtjes heeft. Ze sport en speelt net zo lief als ze uren op de bank kan hangen. Maar die zakken chips die je hier ook in ons land tegenwoordig rond drie uur bij menig kind uit handen van mama erin ziet gaan? Oh nee. Al was het alleen maar vanwege de enorme hoeveelheid zout die erin zit. En al die pakjes zogenaamd gezond fruitsap waar gemiddeld 15 klontjes suiker in zitten? Soms. Liever diksap aangelengd. Bij haar let ik meer op wat er in het mondje gaat vanuit gezondheidsoogpunt in het algemeen, dan wat er aan (lege) calorieen ingaat met het oog op overgewicht – hoewel dat uiteindelijk ook een gezondheidsprobleem is, maar het begint als cosmetisch probleem.
Maarja, hoeveel invloed heb je uiteindelijk? Je ziet tegenwoordig vooral pre-puberende meisjes ineens uitdijen. Waar komt dat door? Hormonen? Veranderende levensstijl door het ouder worden van die kinderen? Verlies van grip op wat ze eten buitenshuis? Het lijkt me afschuwelijk om op een dag tegen je kind te moeten zeggen dat het op dieet moet, terwijl je dat zelf nog nooit in je hele leven hebt gedaan, of hebt moeten doen.
Wat vind jij?
Lees ook:
- Nederland in de ban van dr. Frank
- Wat is er mis met maatje 44?
- Vergeet je BMI, er klopt geen hout van die methode
Meer weten over dit onderwerp?
Schrijf je in voor onze wekelijkse nieuwsbrief!
5 reacties
Ik vind dat ouders moeten zorgen voor een gezond eetpatroon. Dat begint al bij de voeding als baby. Mijn zus (broer en ik ook) kregen pas op onze 1ste verjaardag suiker te eten, de taart. Daarvoor aten en dronken wij geen geraffineerde suikers. Gewoon water en fruithapjes, groente. Dus de natuurlijke suikers.
Toen we groter werden en naar school gingen kregen wij geen snoep of ongezonde pauze happen mee naar school. Melk, fruit en een enkele koek misschien, maar dat laatste is een uitzondering. Pas toen ik in groep 7 zat kreeg ik af en toe een Leo mee naar school (soort Kitkat, maar dan Belgisch). Maar nog steeds fruit en boterhammen en die ‘Kitkat’ was maar af en toe.
Thuis stond de koekentrommel boven de koelkast in een kastje. Daar konden wij pas bij met een stoel toen we oud genoeg waren om zoiets te bedenken. Chips kregen wij alleen in het weekeinde, een klein bakje om 5 uur bij de borrel of een bakje op tafel waar iedereen uit eet. Wij kennen niet die grote bakken chips die veel gezinnen gebruiken. Wij hadden en hebben altijd een normaal formaat (yoghurt) bakje waar 1x chips in gaat voor iedereen uit te pakken. En deze wordt bijgevuld maximaal 2x.
Dus niemand at ooit een hele zak of een halve zak op. En wij hadden nooit frisdrank in huis. Alleen als er een feestje was of 1 fles voor het hele weekeinde, maar dan moest je wel eerst vragen of het mocht. Mijn broer en ik werden altijd heel druk van prikdranken.
En nog doe ik het zo nu ik al bijna 10 jaar het huis uit ben. Geen frisdrank of sappen in huis, alleen aanmaaklimonade. Geen koekjes of chips. Ik haal het alleen wanneer ik bezoek krijg waarvan ik weet dat ze dat heel graag willen hebben. En een enkele keer wanneer mijn vriend en ik in het weekeinde wat willen snoepen. Vroeger deden we het wel wat vaker, maar dat werden we al snel zat.
Wij hebben nooit aan dieten gedaan. Maar ik ben wel heel gevoelig voor het commentaar van mijn moeder. Zij is altijd heel kritisch en zegt snel ‘ben je wat aangekomen?’. Maar als ik ben afgevallen, dan zegt ze dat ook gelukkig (dat ik er goed uit zie). Ik val vanzelf 6 kilo af als ik ietsjes zwaarder ben door iets meer te sporten en minder te snoepen.
De ouders hebben in mijn ogen een belangrijke rol in het ‘dik/dun’ gehalte van de kinderen. De ouders geven grenzen aan (net als met druk gedrag enzo). Dus als de ouders dit leren aan de kinderen, veel groente, fruit, brood en melk eten, dan nemen ze dit over wanneer ze het huis uit gaan. Een student eet een periode ongezond (en drinkt veel, deed ik ook), maar daar groeien ze echt overheen en dit komt goed na ongeveer 2 á 3 jaar. Dan gaan ze ineens gezond koken en minder vaak drinken en krijgen vaak een serieuze relatie. Zo is het bij mij gegaan en ook bij mijn broer, haha =D
Ik heb twee kinderen waarvan de oudste altijd te mager was volgens de schooldokter en de jongste altijd tegen de bovengrens zat. De ene dus bijvoeren (volle melk, fantomalt, mueslirepen enz.) en de ander alles met weinig calorieen geven(magere melkproducten, rijstwafels enz). Het ligt dus wel aan het metabolisme van het kind hoeveel het kan eten, want de verstrekking van snoep en snacks aan hen was hetzelfde. De oudste is nu 25 en slank met zittend werk, de jongste heeft zelfs lichamelijk zwaar werk, maar heeft nog steeds een beetje puppyvet en hun eetpatroon is vrijwel gelijk, want ze koken samen. Volgens mij is het niet zo erg als de moeder “op dieet” is. Ik noem dat liever dat zij er op let wat zij naar binnen werkt (en ja, fruitsappen zijn vloeibare koolhydraten). Dat maakt kinderen misschien wel bewust dat voeding brandstof is en, als je die niet verbrandt, je teveel reuzelopslag krijgt 😉 Wel eten volgens de schijf van vijf, natuurlijk, geen rare Dr. huppeldepup-dieetfratsen.
Dankje wel monique, ik kijk er met veel plezier naar uit.
Groetjes
beste annemarie, de verwachting is komende week.
@monique
Heb je al een idee voor een datum wanneer de paula begoun videos op de website komen, ik wacht namelijk al enige tijd met spanning.
Dankje wel monique.
Met vriendelijke groet,
Annemarie