Hans Clevers en andere collega’s van het Hubrecht Instituut en UMC Utrecht voerden de studie uit bij muizen. Zij kwamen erachter dat de gevonden stamcel in haarzakjes in de huid leeft en de complete opperhuid kan maken. De opperhuid bestaat naast de opperhuid zelf uit haarzakjes en talgklieren (zie figuur). Bij muizen met huidwonden, ontdekten Hans Clevers en zijn collega’s bovendien dat de stamcellen zorgden voor de genezing van de wonden. De wetenschappers gaan nu uitzoeken hoe ze deze soort stamcellen uit de menselijke huid kunnen halen. Dat onderzoek zal een paar jaar duren.
Huidtransplantatie
Het uiteindelijke doel is om uit de stamcellen nieuwe huid te laten groeien in het laboratorium. Mensen met huidwonden, bijvoorbeeld door verbranding, kunnen daar mee worden behandeld. Zij krijgen dan een nieuw stuk huid getransplanteerd, bijvoorbeeld op een open wond.
Momenteel kunnen laboratoria al nieuwe huid groeien uit de huidcellen van deze mensen. Maar die huid is haarloos en vaak droog en broos. Met behulp van de gevonden stamcellen willen de onderzoekers huid maken ‘met alles erop en eraan’: met haren en talgklieren.
Bij muizen?
Ondanks dat het onderzoek bij muizen is gedaan, zijn de resultaten volgens de wetenschappers ook op mensen van toepassing. Dit komt doordat de onderzochte eiwitten en cellen volledig vergelijkbaar zijn met die van de mens. De Utrechtse wetenschappers werkten voor het onderzoek samen met onderzoekers uit Zweden. De resultaten werden beschreven in het tijdschrift Science. (bron)
In de Volkskrant lazen we nog het volgende (klik op de foto voor een leesbare vergroting):
Heel interessant in dit artikel is dat de zo belangrijke stamcellen ‘boven de eigenlijke haarfollikel zitten als een ringetje in het haarzakje’. ‘Ze maken levenslang de stamcellen aan waaruit opperhuid ontstaat. De stamcellen in haarfollikels en talgklieren zijn de dochters van deze stamcel.’ En ook blijkt dat bij diepe schaafwonden waar de haarzakjes behouden zijn, de wonden sneller genezen omdat er dus nog stamcellen aanwezig zijn. De onderzoeker klopt zichzelf tot slot op de borst omdat hij meent dat zijn team beter dan wie dan ook in staat is om stamcellen te detecteren met markers.
Maar wij, van de cosmetische tak, weten dat ook L’Oreal wetenschappers stamcellen hebben gedetecteerd, hoewel ze daarvoor nog maar drie markers beschikbaar hadden, en dat is natuurlijk niet veel, kunnen wij ons niet voorstellen dat de onderzoekers van de Universiteit van Utrecht nu min of meer claimen de eersten dan wel de besten te zijn?
- Lees hier ook nog het achtergrondverhaal over stamcellen en cosmetica dat de uitgever van BeautyJournaal, Monique Lindeboom eerder publiceerde in vakblad Estheticienne.
Tot slot hebben we onze plastisch chirurg Frank Niessen nog om een reactie op deze nieuwe vinding gevraagd:
‘Zeer interessant. Met name de bevinding dat vanuit de oerstamcel ook talgklieren en haren kunnen ontstaan. Normaal wordt er bij een diepe brandwond het verbrandde, dode weefsel weggehaald en vervangen door huidtransplantaten. Dit is een oppervlakkig laagje geschaafde huid genomen van bijvoorbeeld het bovenbeen. Dit heeft geen talgklieren en geen haren, die blijven achter op de plaats waar de huid vandaan is gehaald en vanwaaruit daar de huid weer dichtgroeit. Het huidtransplantaat moet het hele leven vet gehouden worden en is kwetsbaar. De bevindingen die de Utrechtse groep laat zien zouden kunnen betekenen dat er in de toekomst haren en talgklieren kunnen ontwikkelen in dit transplantaat. Ook in secundair dichtgroeiende defecten kunnen de haren en talgklieren ontstaan. De weg is waarschijnlijk nog lang, want lang niet altijd zijn de bevindingen in proefdieren 1 op 1 op mensen van toepassing.’
Meer nieuws over stamcellen in de BeautyJournaal-database lees je hier.
