Het stelt de onderzoekers in staat om het werk van elektronische geursensors te vergelijken met die van biologische sensors – die van mensen dus. Men hoopt de elektronische sensoren nog gevoeliger te kunnen maken, zodat ook het geurvermogen van mensen beter begrepen wordt.
In de wijnindustrie wordt al geëxperimenteerd met de elektronische neus, maar het is ook voor te stellen dat de parfumindustrie het fenomeen zal adapteren als het eenmaal werkt. Hoewel deze industrie nog altijd gebruik maakt van menselijke ‘neuzen’ worden geurmoleculen al steeds meer in databases opgeslagen en parfums samengesteld uit gedigitaliseerde gegevens. Het echte creatieve proces, waarbij een parfum soms jaren bezig is met de ontwikkeling van een parfum, gebeurd nog sporadisch. Een parfum is gekoppeld aan een doelgroepprofiel opgedeeld in nauwkeurig omschreven man- en vrouwtypen. Er worden jaarlijks wereldwijd honderden nieuwe geurtjes geïntroduceerd. De investering moet zo snel mogelijk worden terugverdiend. Een geur moet dan ook binnen een paar seconden lekker worden gevonden. Men neemt niet meer zoals heel vroeger de tijd om een geur te laten beklijven en het een geur voor het leven te laten worden, als een persoonlijke handtekening.
Cosmetisch chemici zijn wel benieuwd wat voor parfums elektronische neuzen uiteindelijk zouden ontwikkelen en of dat ook kaskrakers kunnen worden.
Lees ook:
Bekijk onze parfumfilm over osmanthus op BeautyJournaal TV
Tijdens ‘zattige’ dagen zweert Monique bij Aveda’s Chakra sprays
