Onderzoekers aan het Universiteitscollege van Londen suggereren dat experimenten met een worm, genaamd de C. Elegans, helemaal niet laten zien dat vrije radicalen verantwoordelijk zijn voor veroudering. Ze hebben daartoe naar een speciaal enzym gekeken SOD, ofwel Super Oxide Dismutase, dat een organisme juist beschermt tegen de inwerking van vrije radicalen.In hun experimenten hebben ze de werking van dat SOD enzym uitgeschakelt om te kijken wat er dan gebeurde. Kwamen er nog meer vrije radicalen vrij en bekorte dat het leven van de worm aanzienlijk?
Volgens de onderzoekers was dit dus niet het geval. Het bleek dat de levensduur van het beestje wel iets verkort werd maar dit was nauwelijks noemenswaardig te noemen.
De worm die niet reageerde
Maar hoe kan dit een vertaling naar de mens en veroudering krijgen? Een worm is immers geen mens. Wetenschapper Gems voert aan dat het des te meer laat zien dat we nog maar heel weinig over veroudering weten in feite. ‘We hebben het wel constant over de vrije radicalen theorie, maar er is nog steeds geen sluitend bewijs voor te vinden.’
Vrije radicalen ontstaan onder meer door heel simpel adem te halen, dan al komen er vrije radicalen vrij. Het zijn reactie deeltjes die gezonde lichaamscellen aanvallen. Het is een heel normaal proces en in normale omstandigheden is het lichaam prima in staat om ze onschadelijk te maken. Maar, zo zegt men, door onze ongezonde levensomstandigheden krijgen (waaronder stress, teveel blootstelling aan uv-straling, roken, alcohol) we er in veel grotere getale mee te maken dan ons lichaam aankan. Maar nu geloven deze wetenschappers dat de productie van vrije radicalen wellicht helemaal niet zo’n grote rol in veroudering speelt. Omdat die worm er dus helemaal niet zo op reageert als men verwacht had.
Is suiker de boosdoener?
Er moeten dus andere factoren in het spel zijn. Maar welke? Moleculen worden kapot en waardoor dan? Er moeten andere chemische reacties ook belangrijk zijn, en guess what? Men speculeert dat het over suikers kan gaan. En hier treedt mijn verbazing in. Suikers! Jazeker, Amerikaanse dermatologen als dr Brandt maken er al hun queeste van om dit onder de aandacht te brengen en Chanel binnenkort ook met een nieuw te verschijnen crème.
De kennis is voortgekomen uit onderzoek naar diabetes. Mensen met een verstoorde ‘suiker’ huishouding hebben ook zeer grote huidproblemen: zeer droog en met wondjes die niet sluiten. Een verstoorde suikerstofwisseling veroorzaakt diverse ontstekingsreacties in organen en ook in het orgaan de huid dus. Zover is men al. Wellicht dat er op het terrein van voeding het een en ander gedaan kan gaan worden (heel gezond, suiker minimalistisch eten), maar hoe cremes van buitenaf schade door een verstoorde stofwisseling kunnen tegengaan? Dat blijft nog even een wonderlijk verhaal……De wetenschappers uit Londen begeven zich niet op dit terrein, maar zoals gezegd zijn er al ‘evangelisten’ zoals dr brandt in Amerika die deze inzichten aan consumenten proberen te slijten. En dan serums of cremes aanbieden die mogelijk soelaas bieden. Mogelijk…..
Spannende theorie, meer niet
De theorie is spannend, dat wel. En of het beschermen tegen vrije radicalen echt geen zoden aan de dijk zet? Er zijn genoeg onderzoeken die zeggen het tegendeel te bewijzen. Het bevestigt maar weer eens dat ook in de wetenschappelijke wereld eenduidigheid en eensgezindheid geen vaststaand gegeven is. Voorlopig zullen crememakers ook doorgaan met het verwerken van anti-oxidanten in hun cremes. Dat….dat weten we wel zeker. Voorlopig.
Lees het oorspronkelijke verhaal hier.
In het online vakblad voor de industrie wordt ook gepleit om meer gespecificeerde marketingclaims te gaan maken als het om de werking van anti-oxidanten gaat. Nu wordt alles maar op een hoop gegooid en verwerkt tot een algemeen statement dat a.o. goed zijn voor de huid.
Lees ook:
Dermalogica speelt al op de suikertheorie in met Age Smart
