Oprichtster Anita Roddick heeft het een paar jaar geleden op het juiste moment verkocht. Haar eens zo beroemde concept van dier- en mensvriendelijke cosmetica met een hoog fairtrade gehalte en vermeende natuurlijkheid (wat het echt niet altijd was/is) was de laatste jaren door snelle ontwikkelingen in de markt ingehaald. Ten eerste zijn dierproeven, haar zo beroemde claim, inmiddels bijna grotendeels uberhaupt verboden en ten tweede komen er de laatste jaren heel wat innovatievere merken bij met een leuk natuurlijk en eerlijk handelsimago.
Overname door L’Oreal in 2006 leek een redding te zijn, maar het lijkt niet te baten. Analisten kaarten aan dat TBS nog veel meer werk had moeten maken van certificering voor natuurlijke/biologische cosmetica. Bovendien heeft TBS een deel van haar clientele, die hard core fan van Roddick en haar ethiek waren, verloren toen L’Oreal had bedrijf overnam. Het was niet voor niets een van Roddicks meest beroemde uitspraken: “I hate the beauty industry. It is a monster selling unattainable dreams. It lies. It cheats. It exploits women.” En dan uitgerekent komt haar geesteskind in handen van een van de grootste bedrijven ter wereld, dat zeker niet gevrijwaard kan worden van het verkopen van dromen met een bepaalde boodschap, aangestuwd door een ethiek die louter van economische aard is. Toch kan het concern niet volledig onethisch ondernemen verweten worden. Wie het jaarsverslag leest, ziet dat er op diverse fronten geinvesteerd wordt in duurzaam ondernemen.
Maar hoe TBS gerevived kan worden? Misschien met een nieuwe Roddick aan het roer, en gewoon weer lekker op eigenwijs houtje verdergaand?
Lees ook:
De kersjeslijn van The Body Shop is leuk en lekker
Recessie? Britten bezuinigen liever op eten dan op cosmetica
Internet marketing biedt grote perspectieven voor kleine spelers
