Menig kapper is nu weer druk aan het werk om in de race te komen dan wel te blijven voor de felbegeerde prijzen die jaarlijks als Coiffure Awards worden uitgereikt. De kers op de taart is de hoofdprijs Hairdresser of the Year. Afgelopen jaar won onze kapper Piet-Jan Duivenvoorden deze prijs. In dit interview vragen wij hem of het hem voor 2011 gaat lukken zijn succes nogmaals te overstijgen. Wellicht is hij daar veel te eigenwijs voor…..
De Coiffure Awards worden al 20 jaar uitgereikt in ons land en kapper Piet-Jan Duivenvoorden doet er al zeventien jaar aan mee. Piet-Jan bezit samen met zijn vrouw Sonja drie kapperszaken in het westen van Nederland. ‘Ik overdrijf niet als ik zeg dat we in al die jaren al zeker 50 nominaties hebben binnengehaald, waaruit 5 prijzen zijn gerold. We hebben 3x dames- en 1x herenawards gewonnen en in 2010 de hoofdprijs Hairdresser of the Year. ‘
Beetje eigenwijs
‘Of ik die hoofdprijs zag komen? We zaten er spreekwoordelijk al een paar jaar tegen aan te hikken. Je weet hoe dat gaat: het gonst dan in het wereldje, en het broedt – maar we zijn een beetje eigenwijs – we zoeken de vernieuwing op, we blijven niet in een vast stramien zitten waardoor je een over-herkenbare signatuur opbouwt. Daarmee neem je dus een risico. Maar het is ook maar net wie er in jouw pool zitten. Zijn dat kandidaten met heel sterke of wellicht zwakkere concepten dan dat van jou? Ik had in 2010 wel heel sterk het gevoel dat de hoofdprijs voor ons eraan zat te komen.’
Meedoen aan dit soort awards vraagt om reflectie: over wie je bent, waar je voor staat, wat je wilt uitdragen. Volgens Piet-Jan moet je zoeken naar de juiste balans tussen vernieuwing en herkenning. ‘Het moet wel begrepen blijven, want ook de juryleden hebben een heel diverse achtergrond. Persoonlijk wil ik daar dus niet teveel rekening mee houden, wij zijn echt wel rebelser. We krijgen een 10 of een twee, en in dat laatste geval is dat dan echt omdat of wij of de jury niet begrepen heeft wat de bedoeling was. Snap je? ‘
Kiezen voor een signatuur
Maar wat levert het je op als je zo rebels blijft en toch wilt meedoen aan de awards? Waarom conformeer je je niet aan het spel? ‘Er zijn kappers met een vaste signatuur die een concept hebben waarin alle smaken aanbod komen: van boblijn tot lang en middellang, blond, bruin, rood en zwart. Maar ik word daar niet gelukkig van. Ik doe constant nieuwe inspiraties op en wil daar dan ook wat mee doen. Afgelopen jaar zaten we op een rauwe, harde lijn met ruige looks, zwart/wit – meer het Engelse, edgy, jaren’80. Het is wel iets dat bij ons past, maar om het dan in 2011 weer te brengen in een andere variant? Nee dus….’
‘Ik heb altijd al gezegd: ‘Ik hoef niet per se een prijs die aan mijn naam wordt opgehangen. Ik heb liever een prijs die aan de naam van mijn gehele team wordt opgehangen.’
De Hairdresser of the Year wordt gekozen uit een pool van winnaars van de verschillende regio’s waarin ons land wordt opgedeeld voor de Coiffure Award. Voelt Piet-Jan niet een enorme druk om die prijs weer te willen winnen? ‘Natuurlijk wil je hoog eindigen, maar de focus ligt niet op de hoofdprijs. We hebben dit jaar echt een andere doelstelling: we zijn al drie jaar genomineerd voor de team award, we zijn al een keer tweede geworden. Ik heb altijd al gezegd: ‘Ik hoef niet per se een prijs die aan mijn naam wordt opgehangen. Ik heb liever een prijs die aan de naam van mijn gehele team wordt opgehangen. Van kappers tot fotograaf, van make-upartiest tot stylist. Onze series zijn daar nu ook op ingezet voor de prijs van 2011. Ik wil echt met mijn team het podium op. Omdat ik Hairdresser of the Year ben geworden, geven wij dit jaar ook al de hoofdshow, dus dan is het zo gaaf als ons team dan ook de team award wint.’
‘Alles bij elkaar ben je zo een maand fulltime bezig, en ja, het kost veel geld (denk duizenden euro’s) – maar dat hoeft niet. We worden er steeds handiger in om via social media netwerken mensen bij elkaar te krijgen.’
Samen knokken
Mag Piet-Jan zich nu dan meer focussen op een team award, zijn vrouw Sonja gaat dit jaar wel voor de hoofdprijs. ‘Als ik zie wat ze maakt, denk ik dat ze heel hoog kan gaan eindigen.’ Je vraagt je natuurlijk onmiddellijk af hoe het bevalt om als echtpaar aan de Awards te werken. Is er geen competitie, kan de slaapkamer nog gedeeld worden? ‘Haha, nee, we werken ook echt samen. Sterker nog: we assisteren elkaar en bespreken elkaars werk. Het enige wat dit jaar gescheiden is, zijn onze modellen. We houden ze nu angstvallig voor onszelf. Maar verder kan ik zeggen dat we vanaf november tot eind januari echt Coiffure Awards ademen. Alles bij elkaar ben je zo een maand fulltime bezig, en ja, het kost veel geld (denk duizenden euro’s) – maar dat hoeft niet. We worden er steeds handiger in om via social media netwerken mensen bij elkaar te krijgen (van modellen, fotografen, make-upartists tot stylisten). Als je alles via bureaus zou moeten regelen beland je op een strijdtoneel waar je bijna moet bedelen om mensen. De Coiffure Awards hebben nog niet het high brow aanzien wat editorials en fashionshows wel hebben, en dat stoort me mateloos.
Kun je jezelf nog overtreffen dit jaar? ‘Ik heb even geroepen dat ik nu niet mee zou doen, maar dat riep weerstand op bij collega’s: dan zou je verworden tot een eendagsvlieg, dat moet je niet willen. Dus ik doe weer mee, maar ik ga nu dus wel voor de team award. En dat we nu vanwege die hoofdprijs een geweldige show mogen neerzetten op de uitreikingsavond, is de grootste kick op dit moment eigenlijk.
‘Ik heb mijn naam definitief gevestigd in de kapperswereld. Ik zou nu nog wel meer editorial werk willen gaan doen voor de tijdschriften, en fashionshows. Conceptmatig werken.’
Maar, ik geef toe, het zal wel vreemd zijn om na 15 mei 2011 Hairdresser of the Year-af te zijn. Ik heb er veel aan te danken. Heel veel nieuwe, leuke mensen in het vak ontmoet, de Nederlandse Haarmodelijn mede mogen creëren voor consumenten, veel publiciteit gehad – ik heb mijn naam definitief gevestigd in de kapperswereld, tv-optredens gedaan. Ik zou nu, naast mijn ambassadeurswerk voor L’Oréal, nog wel meer editorial werk willen gaan doen voor de tijdschriften, en fashionshows, echt conceptmatig werken als chef de cabine, en ja, zo’n tv-programma als Tabatha’s Salon Take-over: kapperszaken een boost geven die dreigen kopje onder te gaan. Geweldige format!’
