Johann legde uit dat het bij gen-‘beinvloedende’ cosmetica gaat om bestudering van het huid DNA, dat diverse genen bevat en samen een bouwtekening vormen, die je kan vergelijken met een huis. De nieuwe wetenschap van genomics waar ook de cosmetica industrie naar kijkt hoe je dat huis in tact kan houden en welke bouwvakkers en […]

07:06 - 04:15
luistertijd 07:06 - leestijd 04:15

Johann legde uit dat het bij gen-‘beinvloedende’ cosmetica gaat om bestudering van het huid DNA, dat diverse genen bevat en samen een bouwtekening vormen, die je kan vergelijken met een huis. De nieuwe wetenschap van genomics waar ook de cosmetica industrie naar kijkt hoe je dat huis in tact kan houden en welke bouwvakkers en specialismen je nodig hebt als er ergens verval (veroudering) intreedt, en hoe er dan reparaties uitgevoerd kunnen worden. 

Hij zei: ‘Maar met het lezen van de juiste bouwtekening heb je nog geen rijtjeshuis (laten we zeggen dat we dat gaan maken). Je weet wel dat je bakstenen, specie, hamers, metselaars, bouwvakkers, timmermannen en timmervrouwen en dergelijke nodig hebt. In het gen kun je lezen wat je exact nodig hebt, maar daarmee heb je het nog niet. Het moet eerst besteld en dan gemaakt worden. Genomics houd zich bezig met het stimuleren van het lezen van de juiste gedeelten van de bouwtekening, en kan er bijvoorbeeld voor zorgen dat continu de bladzijde van hamers wordt gelezen, en daarmee worden  veel instructies gegeven voor het ‘nodig hebben van hamers’: veel bestellingen voor hamers dus. Hier stopt genomics en begint proteomics.

In het woord “Proteomics” zit proteïne, of eiwit, ingesloten. De bakstenen, de metselaars, de schilders, de verf, de bel bij de voordeur, etc.: hier gaat het om de uitvoering en daar heb je eiwitten voor nodig. Er zijn heel veel verschillende eiwitten met heel veel verschillende functies, net zo als je heel veel verschillende mensen en gereedschappen nodig hebt bij het maken van een huis. Dus je moet wel de juiste eiwitten op het juiste moment hebben. Hebben we nu bijvoorbeeld een metselaar nodig, dan moet je eerst lezen op het gen hoe je zo’n metselaar (het juiste eiwit) maakt (genomics), maar het daarna ook maken (proteomics). Dat gebeurt via een exacte instructie die naar de eiwitfabriek gaat (in feite een soort kopie van een gedeelte van het gen, het zogenaamde mRNA, dat naar het endoplasmatische reticulum, de eiwitfabriek  gaat). Daar wordt dan het juiste eiwit gemaakt, dat dan de juiste functie kan gaan doen (of ingebouwd worden zoals verf en de bel, of iets doen zoals de metselaar, de timmerman of de hamer).

Wat One Essential wil doen

Wat een product zoals ONE ESSENTIAL van Dior doet is dat het ten eerste de juiste pagina’s van de bouwtekening aan de besteljongens laat zien (genomics), gevolgd door het assisteren van de fabriek (het endoplasmatisch reticulum) om de juiste zaken te gaan maken (proteomics). Met behulp van in vitro testen heeft men kunnen bewijzen dat de activiteit van proteosomen omhoog gaat en dat daardoor de ‘toxins’ verminderen in concentratie. Toxins zijn in feite zaken als een kapot raamkozijn.

Wat One Essential doet

Inmiddels heeft Dior ons laten weten dat deze methode (het kozijn vervangen) van beïnvloeding via mRNA wel werkt maar dat je niet altijd weet of er verderop in het proces nog iets kan fout gaan waardoor je kozijn nog steeds niet vervangen wordt. Of wel: de mensen in de fabriek kunnen in staking zijn, de vrachtwagen die het kozijn aflevert kan een lekke band krijgen. Dat soort dingen kunnen altijd gebeuren.

Maar, zegt Dior, deze aanpak doet helemaal niets met het kapotte kozijn zelf. Dat is wat een werking via het ‘proteosome enzymatisch systeem’ wel doet. Dit systeem werkt namelijk op reeds bestaande maar veranderde eiwitten, eiwitten die op de één of andere wijze door het verouderingsprocess zijn ‘veranderd’. Soms is een ‘verandering’ een verbetering , meestal doet een ‘verandering’ helemaal niets maar soms is een ‘verandering’ een ‘beschadiging’ en moet dit (net als mijn kozijn) worden gerepareerd. De eiwitten worden dan hersteld zodat ze weer net zo goed kunnen functioneren als net aangemaakte nieuwe eiwitten. (Zijn ze te zeer ‘bechadigd’ dan zullen er toch nieuwe eiwitten moeten worden aangemaakt; een nieuw kozijn wordt dan besteld en geleverd, al dan niet met wat vertraging). Dior noemt dit reparatieprocess ‘authentiek eiwit beschadiging management’ en het stimuleren van dit proces een ‘authentieke bestrijding van de ouderdomsverschijnselen’. Als zodanig is dit niet nieuws in de biochemie van de huid, want dat gebeurt constant in ons lichaam. Gelukkig maar. Immers, als het kozijn maar een beetje kapot is repareren wij het ook voordat we het helemaal vervangen.

Conclusie van Johann Wiechers

Wat het serum van Dior dus zegt te doen is de ‘natuurlijke’ reparatieprocessen in de huid te stimuleren (‘natuurlijk’ is mijn toevoeging). Hoe en welke processen wordt niet duidelijk uit de geboden informatie, waarschijnlijk omdat dat te ver gaat voor een product folder. Wel geeft Dior aan dat er geen in vivo bewijsvoering is geleverd, omdat dit de bepaling van eiwitten (beschadigd en hersteld) in de huid vereist en dit een destructieve methode is. Je moet dan namelijk een biopt nemen, dwz een stukje huid uitsnijden, en het helemaal analyseren. Dat heeft men (zeker om dat het merendeel van het herstel in het gezicht plaats vindt) om ethische redenen niet willen doen. Een terechte beslissing.

Hoewel dit volkomen begrijpelijk is, zou je toch verwachten dat het gebruik van zo’n product dan toch óf de hoeveelheid rimpels óf de ruwheid van de huid zou doen laten afnemen (waarom zou je het anders kopen?), en er zijn andere minder drastische methoden om dat te meten. Stel dat het werkt: we zien een vermindering van de rimpels. We weten dan wel dat het werkt maar niet waarom het werkt. Dan moet je (als Dior stelt dat deze verbetering komt door dit complex van ingrediënten in plaats van door het product en dat suggereert de marketing literatuur wel), bewijzen dat de werking inderdaad van je cocktail van actiefstoffen komt als ze een klinische studie doen. En dan moet je weer gaan snijden in die zo juist net herstelde huid. Nu men dit om begrijpelijke redenen niet doet, heb je wel een sluitend wetenschappelijk verhaal (hoewel ik als wetenschapper graag meer data zou zien maar de gemiddelde consument zou er niet veel aan hebben), maar nog geen bewijs of het product ook bij jou werkelijk werkt. Het zou best kunnen, je zult het product zelf moeten kopen om het uit te proberen.

Kortom: probeer dit serum uit en laat ons weten wat je ervan vindt. We kunnen er nu natuurlijk niet onder uit: we gaan zelf ook smeren!

Lees ook:

Lees ook