Getest Dior Poison Girl parfum
Dior Poison Girl, de moderne kleindochter van de diva uit de jaren ’80: Poison. Poison was destijds een zeer gedurfd en uitgesproken parfum. Het verhaal gaat dat het parfum zelfs was verboden in sommige restaurants, omdat het zo nadrukkelijk en onontkoombaar aanwezig was dat het mensen de eetlust zou kunnen ontnemen.
Geen girly girl
En nu is hier dus Dior Poison Girl. “I am not a girl, I am Poison!” roept Camille Rowe die als ondeugende en sexy hippe meid de mannen in de reclamefilm het hoofd op hol brengt. Poison Girl is bedoeld voor de sexy, brutale en zelfverzekerde jonge vrouw van nu. Cool en sterk.
https://www.youtube.com/watch?v=re4icu2NXO8
Wat dat betreft past Poison Girl perfect in dit plaatje. Want hoewel dit parfum wordt uitgebracht door een van meest bekende huizen, Dior, is dit zeker geen likeable en gemakkelijk parfum. Voor prettig en populair heeft Dior J’Adore al. Dit is andere koek. Hele zoete koek, dat wel.
Bitter arsenicum
Poison Girl is explosief, uitgesproken en compromisloos. Je houdt er van of niet. Een middenweg is er niet. Precies zoals het origineel dat ook was. Parfumeur Francois Demachy heeft Poison Girl bedoeld als een zalige zonde, een “sensuele valstrik die toch zeker niet te lieflijk zoet is”.
Dior Poison Girl heeft een top van sinaasappel, een hart van Damascus en Grasse roos, en een basis van tonkaboon, sandelhout, vanille, amandel en Tolu-balsems. De opening laat je eerst nog even rustig binnenkomen met bittere sinaasappel die het zoete bloemige hart nog wat frisheid geeft. Maar binnen enkele minuten raak je verstrikt in de vergiftigde appel van Dior: een heftige bitterzoete geur van amandel, vanille, tonkaboon en balsems met daarnaast een vleugje roos. De amandel is ongetwijfeld een knikje naar de geur van arsenicum, dat eenzelfde kenmerkende geur heeft. Dit is inderdaad geen lieflijk parfummetje.
Pittige dame
En die heftige geur verandert daarna niet meer zozeer. De geur krijgt wel iets poederigs en wordt wat zachter, maar laat duideljk zijn dat dit een pittige onontkoombare dame blijft waar je niet om heen kunt.
Zondig zoet
Poison Girl is eerder een machtig toetje dan een frisse appel. Ik ruik zeker iets herkenbaar Dior: het doet me denken aan Diors Addict en Hypnotic Poison. De roos geeft de geur iets parfumerigs, maar het blijft wel een zeer gourmand parfum. De geur is bijna plakkerig zoet. Denk aan Muglers Alien of Victor & Rolf Flowerbomb. Dat zijn ook uitgesproken geuren met een bloemig hart, maar ze zijn vooral zoet en zwaar. Net als Poison Girl.
Klassieker to be
Ik moet heel eerlijk zeggen, ik hou niet van zoete parfums. En Poison Girl is behoorlijk zoet. Maar hoe meer ik nadenk over het idee dat de parfumeur heeft willen benaderen en in welke mate dat gelukt is, hoe meer ik niet anders dan grote bewondering kan hebben voor Demachy. Hij heeft in deze huidige tijd waarin veel parfums meteen prettig moeten zijn, die meteen iedereen moeten aanspreken, een geur durven creëren met een eigen smoel, dat niet iedereen zal bevallen.
Cindy ruikt een klassieker in de dop.
Hoewel dit een parfum is dat ik zelf niet snel zal kiezen om te dragen, ruik ik wel dat dit, net als Alien of Hypnotic Poison, best een klassieker in de dop kan zijn. Vaak zijn de beste parfums die waar je even aan moet wennen. Want Poison Girl heeft het wel allemaal: het romige zoet zorgt voor de fun, en de sillage voor de lef. En zoals het een goede Poison betaamt, geniet je hier ook heel erg lang van.
Statement
Dus als je wel houdt van zoet en van een statement maken, en je bent niet bang om op te vallen, dan is Poison Girl de perfecte partner.
